တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္(၁၉၄၇ ခု၊ ဇြန္လ ၁၀)

 


                                  တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္

၁၉၄၇ ခု၊ ဇြန္လ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းကို စတင္ က်င္းပခဲ့သည္။ ဇြန္လ ၁၆ ရက္ေန႔ က်င္းပေသာ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ လြတ္လပ္သည့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု ေရးဆြဲေရး လမ္းညႊန္ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို အဆိုတင္သြင္း ေဆြးေႏြးေလသည္။ ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ေန႔ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ က်င္းပေသာ ျပည္သူ႔ အစည္းအေ၀းၾကီးတြင္ လက္ရွိ တည္ရွိေသာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ၏ ပံုသ႑န္ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးကို တႏွစ္ အတြင္း ရေစရန္ အာမခံေၾကာင္း၊ လြတ္လပ္ေရး ရလွ်င္ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ထိုက္တန္ ေအာင္ အလုပ္ၾကိဳးစား လုပ္ၾကေစလိုေၾကာင္း ..... စသည္မ်ားကို ရွင္းလင္းေျပာၾကား သြား၏ ။ဤ ေျပာၾကားေသာ မိန္႔ခြန္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေနာက္ဆံုး မိန္႔ခြန္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤ မိန္႔ခြန္းေျပာျပီး ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ လုပ္ၾကံခံရ၍ က်ဆံုးခဲ့ရသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာၾကားခဲ့ေသာ ေနာက္ဆံုးမိန္႔ခြန္း အျပည့္အစံုမွာ ေအာက္ပါ အတိုင္းျဖစ္သည္။

မူလတုန္းက အလုပ္ခို္င္းတုန္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေတြက ကိုယ့္နယ္ဆိုင္ရာ နယ္က ပရိတ္သတ္ကို တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္က ဘာေတြ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာ အစီရင္ခံဖို႔ အလုပ္ ခိုင္းတာပါဘဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုလို႔ရွိယင္ အျခားႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြရယ္လို႔ တိုင္းျပည္က တင္ေျမွာက္လိုက္ တဲ့ အခါမွာ အဲဒီလႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြက လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀း မွရိွတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ မိမိတို႔ အားလပ္ခ်ိန္ ရသမွ် အခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ မိမိတို႔ကို ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ လိုက္တဲ့ နယ္ကို ျပန္သြားျပီးေတာ့ ဒီလႊတ္ေတာ္မွာ ဘာျဖစ္ေနတယ္ ဘာလုပ္ေနတယ္ ဆိုတာ အစရွိတဲ့ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကို ကိုယ့္နယ္ကို ျပန္ျပီး အစီရင္ခံတဲ့ ထံုးစံ ရွိပါ တယ္။

အဲဒီ ထံုးစံမ်ိဳးအတိုင္း ဗမာျပည္မွာလဲဘဲ ဒီထံုးစံ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာရွိတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြက မိမိတို႔ကို တင္ေျမွာက္လိုက္တဲ့ နယ္အသီးသီးကို ျပန္ျပီး အစီ္ရင္ခံတဲ့ အစည္းအေ၀းပြဲေတြ လုပ္ဖုိ႔ ေျပာလိုက္တဲ့ အခါမွာ ဒီတိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြက ေနျပီး ကိုယ့္နယ္ ဆိုင္ရာေတြကို ျပန္အစီရင္ခံဖို႔ အဓိပၸါယ္ မပါေတ့ာဘဲ ႏိုင္ငံေရး ရွင္းတမ္း တရားပြဲဆ္ိုျပီး ရပ္ကြက္ေတြမွာ လုပ္လာတယ္။ အခုလိုဘဲ ယေန႔ တျမိဳ႕လံုးအတြက္ ႏိုင္ငံေရး ရွင္းတမ္း ဆိုျပီး ေတာ့ကာ ႏိုင္ငံေရး ရွင္းတမ္းပြဲမ်ား ျဖစ္လာၾကတယ္။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ က နဂိုေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းဘဲ ယေန႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ရွင္းတမ္းက ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့ ဥကၠဌအေနျဖင့္သာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဒီရန္ကုန္ျမိဳ႕နယ္ တနယ္ကေနျပီးေတာ့ တင္ေျမွာက္လိုက္တဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အမတ္ အေနနဲ႔ ၊ဒီတိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဘာေတြ လုပ္ေနလို႔ ဘာေတြလုပ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာေတြကို နယ္သူ နယ္သားေတြ ျပန္သိေအာင္ အစီရင္ခံဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္အျဖစ္နဲ႔ ထားျပီးေတာ့ကာ ကြ်န္ေတာ္ အခုစကား ေျပာဆိုပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဆိုတာကလဲ ေရွးတုန္းက ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ရွိတဲ့ လူေတြဟာ အနည္းက်ဥ္း ၾကးဘူးေပမယ့္ ဒီတခါမွဘဲ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဆိုုိုတာ ကို တိုင္းျပည္က လူေတြက ေရြးေကာင္ တင္ေျမွာက္ရျပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒီ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာကိုလဲဘဲ အေကာင္အထည္ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ျပင္ရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ဒီတခါမွလဲ ေရာက္လာၾကတယ္။ အမွန္စင္စစ္မွာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဆိုျပီးေတာ့ တတိုင္းတျပည္လံုးမယ္ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ထင္တာ ေျပာရမယ္ ဆိုယင္ေတာ့ တိုင္းျပည္မွာ ရွိတဲ့ လူအမ်ားဟာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာကို ေရွးတုန္းက လုပ္ေနက် ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ လိုဘဲ လို႔ ထင္ေနၾကတဲ့ လူေတြ အေျမာက္အမ်ား ရွိၾကဦးမွာဘဲ။

အဲဒီလိုဘဲ အခုေတာ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ရဲ့ အေၾကာင္းကို အစီရင္ခံရမယ္ဆိုယင္ ပဌမေရွးဦးစြာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ ဘာေတြ ဆိုတာက ေနျပီးေတာ့ ေသေသ ခ်ာခ်ာ က်က်နန ကြ်န္ေတာ္ ရွင္းလင္းေျပာျပလိုပါတယ္။ ယခု ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ ဘယ္ေန႔က စျပီးေတာ့ ထင္ထင္ ရွားရွား ေပၚလာသလဲ လို႔ဆိုယင္ အမတ္ေတြ စံုစံုညီညီ ဒီ္ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာ စုေ၀းၾကျပီးေနာက္ ဇြန္လ ၁၀ ရက္ေန႔မွာ စတင္က်င္းပတဲ့ ေန႔ကစျပီးေတာ့မွသာလွ်င္ တိုင္ျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဆိုတာ ျဖစ္လာ ပါတယ္။ အဲဒီ အရင္တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲ ေပးပင္ေပးျငားေပမဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္လို အဖြဲ႔ကို မဖြဲ႔စည္းႏိုင္ေသးပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္းဘဲ ဒီတိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ ကြ်တ္ေတာ္တို႔ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး ရာဇ၀င္မွာေတာ့ အင္မတန္ ထူးဆန္းတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္တမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္။ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေတြဟာ အျခား ႏိုင္ငံေတြမွာလဲဘဲ အသီးသီး ေပၚေပါက္ခဲ့ဘူးတယ္။ အဲဒီ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္ ေတြရဲ့ အေျခအေန အရ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ သက္ေသ သာဓကေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ သေဘာတရားသက္သက္နဲ႔ ၾကည့္ျပီး ေျပာရမယ္ဆိုယင္ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာဟာ ဘာျဖစ္လို႔ ေပၚေပါက္လာရသလဲ။ ဆိုယင္ တိုင္းျပည္အသစ္တည္လို႔ တိုင္းသစ္ ျပည္သစ္ ႏို္င္ငံသစ္ တည္ေထာင္ဖို႔ အတြက္ ေပၚ ေပါက္လာရျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ အဲဒီလို သေဘာတရားမွာ ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာ့ စာေပနယ္မွာ ၾကည့္မယ္ဆိုယင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကမၻာအစဆိုျပီး ဖြဲ႔တဲ့ အခါတုန္းက မဟာ သမၼတမင္း ေျမွာက္ၾကတယ္ဆိုျပီး လူေတြ စုရံုးျပီး ေျမွာက္ၾကတဲ့ အစည္းအေ၀းမ်ိဳးက ကမၻာၾကီးမွာ ပဌမဆံုး တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္လို႔ဘဲ ဆိုရမွာဘဲ။

အဲဒီေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံသစ္ တည္ေထာင္စရာရွိတဲ့ အခါမွာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဆိုတာ ေပၚလာစျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံအသစ္ ဆိုတဲ့ သေဘာကိုလဲ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို အျခားႏိုင္ငံ က ေနျပီးေတာ့ အုပ္စိုး လႊမ္းမိုးထားလို႔ အဲဒီ လႊမ္းမိုး အုပ္စိုးျခင္းကို တြန္းလွန္ ပယ္ဖ်က္ျပီးတဲ့ေနာက္ မိမိတို႔ တိုင္းျပည္ မိမိတို႔ အစိုးရ ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္း တည္ေထာင္ဖို႔ အတြက္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လုပ္တာက တမ်ိဳး၊အဲဒီလို တိုင္းသစ္ ျပည္သစ္ ႏိုင္ငံသစ္ အတြက္ တမ်ိဳးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုး သတင္းစာေတြမွာလဲဘဲ ခဏခဏ ဖတ္ေနရမွာဘဲ။ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံၾကီးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၃၀ ေလာက္က ေတာ္လွန္ေရး အၾက္ီးအက်ယ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီလို ေတာ္လွန္ေရး အၾက္ီးအက်ယ္ ျဖစ္ျပီးတဲ့ေနာက္ သူလဲ ႏိုင္ငံသစ္ ျဖစ္လာတယ္လို႔ ေျပာရမွာဘဲ။ ဘယ္လို ႏို္င္ငံသစ္ ျဖစ္လာသလဲဆိုယင္ ေခတ္ေဟာင္း ေခတ္ေဆြးေတြကို မွီခိုေနတဲ့ ဇာဘုရင္စံနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ ေဟာင္း ၊စံနစ္ေဟာင္းၾကီးကို ေတာ္လွန္ တြန္းလွန္ပစ္ျပီးတဲ့ ေနာက္ အသစ္က်ပ္ခြ်တ္ ျပန္ျပီးေတာ့ကာ တိုင္းျပည္ကို စံနစ္တမ်ိဳးႏွင့္ တည္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီ ႏိုင္ငံ အသစ္က တမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီႏိုင္ငံသစ္ကေတာ့ အျခားလူမ်ိဳးျခား ေအာက္မွာ ေရာက္ျပီးေတာ့မွ ျဖစ္လာတဲ့ ႏိုင္ငံသစ္မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္တဲ့ လူတန္းစား အခ်င္းခ်င္းရဲ့ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ အုပ္စိုးမႈမွ လြတ္ေျမာက္လာျပီးတဲ့ေနာက္ ႏို္င္ငံသစ္ ထူေထာင္တဲ့ နည္းျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံသစ္ဆိုတာဟာ အၾကမ္းအားျဖင့္ ဆိုလို႔ ရွိယင္ အဓိပၸါယ္ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္လို လက္ေအာက္ခံ ႏို္င္ငံေတြ အဖို႔မွာေတာ့ ႏိုင္ငံသစ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ဟာ လူမ်ိဳးျခားရဲ့ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ ၊ကိုယ့္ထီး ကိုယ့္နန္း၊ ကိုယ့္အစိုးရ နဲ႔ ကိုယ့္မင္း ကိုယ့္ခ်င္းနဲ႔ ထည္ေထာင္ လာတဲ့ ႏိုင္ငံသစ္ လို႔ဆိုရတယ္။ သို႔ေသာ္လဲ လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္း အုပ္စိုးတဲ့ အဲဒီလို တိုင္ျပည္ေတြမွာေတာ့ကာ ခ်ည့္ခ်ည့္နဲ႔နဲ႔ အစိုးရ စံနစ္ အေဆာက္အအံု တခုလံုးကို ေျပာင္လဲဖ်က္ဆီးပစ္ျပီးတဲ့ေနာက္ အသစ္က်ပ္ခြ်တ္ ျပန္ျပီးေတာ့ စံနစ္တမ်ိဳး တို္င္းျပည္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံသစ္၊တိုင္းျပည္သစ္ တခုကို ထူေထာင္ဖို႔က တမ်ိဳး အ ဲဒီလို ႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္။

အဲဒီလို ႏွစ္မ်ိဳးရွိတဲ့ အခါမယ္ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး ေပၚေပါက္လာတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ ထံုးစံအားျဖင့္ ေပၚလာစျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ ဘာျဖစ္လို႔ ေပၚလာစျမဲ ျဖစ္သလဲ ဆိုယင္ အဲဒီ တိုင္းျပည္ အသစ္၊ ႏိုင္ငံ အသစ္ ျဖစ္ေနေတာ့ ျပန္ျပီးေတာ့ကာ ဥပေဒေတြ ၊စံနစ္ေတြ အကုန္ အသစ္ျပန္ျပီး ေရးဆြဲ ရမယ္ ျဖစ္ေတာ့ အေျခခံက စျပီးေတာ့ ျပန္ျပီးေတာ့၊ ဥပမာအားျဖင့္ ရွိေနတဲ့ အိမ္ေဟာင္း ကို တည္ရံု အလုပ္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ တခုလံုး ဖ်က္ဆီးျပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒီ ပ်က္သြားတဲ့ ေနရာမွာ ထပ္ျပီး အိမ္သစ္ေဆာက္တာနဲ႔ တူပါတယ္။ အဲဒီလို အိမ္သစ္ေဆာက္တဲ့ အခါမွာလဲ ဒီႏိုင္ငံသစ္ကို ဘယ္လိုစံနစ္၊ဘယ္လို စီမံကိန္း မ်ိဳးနဲ႔ တည္ေဆာက္မယ္ဆိုျပီးေတာ့ကာ အင္ဂ်င္နီယာတို႔၊ ဗိသုကာ အတက္ဆရာတို႔က ပဌမေရွးဦးစြာ အိမ္ပံုစံေတြ ေရးဆြဲျပီး ေတာ့ကာ ဒီအိမ္ပံုစံအရ ေငြေပါင္း ဘယ္ေလာက္ကုန္မယ္။ ဘာျဖစ္မယ္ စသည္အားျဖင့္ ဒါေတြကို တြက္ခ်က္ျပီးတဲ့ေနာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေန႔ေကာင္းရက္သား ေရြးျပီးေတာ့မွ အဲဒီလို အိမ္သစ္ ေဆာက္တာမ်ိဳးဘဲ။ ယခုလဲဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသစ္ကို အဲဒီလို တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကေနျပီးေတာ့ကာ ဒါေတြကို စီစဥ္ ေရးဆြဲရပါလိ္မ့္မယ္။ စီမံကိန္းခ်ရ ပါလိမ့္မယ္။

ဘယ္လို တိုင္းျပည္ရဲ့ ႏိုင္ငံသစ္ရဲ့ ပံုစံဟာ ဘယ္လိုရွိသင့္တယ္္ဆိုတာကို တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကေနျပီးေတာ့ကာ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့ကာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ရဲ့ တာ၀န္ဟာ ဘာလဲ ဆိုယင္ ႏို္င္ငံသစ္ ထူေထာင္ဖို႔ တာ၀န္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ႏိုင္ငံသစ္ ထူေထာင္ဖို႔ဟာ သာမာန္အားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆိုယင္ ဘယ္တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္မဆို အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုလို႔ရွိယင္ ႏိုင္ငံသစ္ တည္ေထာင္ရေအာင္ ဆိုလို႔ရွိယင္ အဲဒီႏို္င္ငံသစ္ကို တည္ေထာင္ဖို႔ အတြက္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာလဲ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာရွိဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာနဲ႔ မျပည့္စံုလွ်င္လဲ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ႏို္င္ငံသစ္ကို တည္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒီေတာ့ကာ ယခု ေျပာတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ ကမၻာႏိုင္ငံေရး ရာဇ၀င္မွာ အေတာ္ေလး ထူးဆန္းတဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ျဖစ္တယ္လို႔ ဘာျဖစ္လို႔ ေျပာခဲ့သလဲ ဆိုလို႔ရွိယင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ အျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အေျခအေနနဲ႔ ကြာျခားေနတဲ့အခ်က္ေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ကြာျခားမႈေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာလဲ ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ရွိေနပါတယ္။ အျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာ ဥပမာ ယခင္ ေခတ္ေတြက ဟိုေရွးတုန္းက ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္ျပီးတဲ့ေနာက္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာမ်ိဳး ေပၚေပါက္ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီလို ေပၚလာတဲ့ အခါမွာလဲ ဒီတိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ အာဏာရျပီးသား လႊတ္ေတာ္ျဖစ္ေနတယ္။ ယခုအခါ ဒီစစ္ၾကီး ျဖစ္ျပီးတဲ့ေနာက္ ျပီးခဲ့တဲ့ စစ္ၾကီး အေတာအတြင္းမွာ ျပင္သစ္ ျပည္တို႔ ယူဂိုဆေလး ဗီယားတို႔ဟာ ဂ်ာမန္ေတြရဲ လက္ေအာက္ကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီလို ဂ်ာမန္ေတြရဲ့ လက္ေအာက္ကို ေရာက္ျပီးတဲ့ ေနာက္ ျပန္ျပီးေတာ့ ဂ်ာမန္ေတြကုိ တြန္းလွန္ ေမာင္းထုတ္ျပီးတဲ့ေနာက္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ မယ္ ျပန္ျပီးေတာ့ ဂ်င္နရယ္ တီတိုး အစရွိသည္အားျဖင့္ ျပန္ေရာက္ လာၾကေတာ့ကာ ျပန္ျပီးေတာ့ တိုင္းသစ္ ျပည္သစ္ ႏိုင္ငံသစ္ကို ေဖာ္ရတယ္။ အဲဒီလို ေဖာ္ဖို႔အတြက္ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ တခါ ထပ္ျပီး လုပ္ရေသးတယ္။ အဲဒီလို လုပ္တဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ မိမိတိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကိစၥမွန္သမွ်ကို ခ်က္ခ်င္း ဥပေဒအတည္ ျဖစ္ေစျပီး ေတာ့ တတိုင္းတျပည္လံုးရဲ့ အာဏာစက္တည္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္။ ခ်က္ခ်င္း လုပ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ အဲဒါမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ အေမရိကန္ျပည္မွာ ဆိုလို႔ရွိယင္ လဲ ပဌမရွးဦးစြာ အဂၤလိပ္မ်ား လက္ေအာက္မွာ လူတမ်ိဳး တည္း အျဖစ္ ေနၾကျပီးတဲ့ေနာက္၊ အဂၤလိပ္ျပည္ကရွိတဲ့ အဂၤလိပ္အစိုးရကို အေက်နပ္လို႔ ေတာ္လွန္ျပီးေတာ့ကာ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲေတြ၊ စစ္ပြဲၾကီး ဆင္ႏႊဲျပီးတဲ့ေနာက္ ႏိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ကာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဆုိတာ က်င္းပခဲ့တယ္။ နည္မည္ေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခၚခဲ့တယ္။ သို႔ေပမဲ့ သေဘာကေတာ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ပါဘဲ။ အဲဒီ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ က်င္းပတဲ့ အခါတုန္းကလဲဘဲ သူတို႔ဟာ အာဏာရျပီး အေျခအေနမွာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကို က်င္းပတယ္။

သို႔ေသာ္လဲဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တို္င္းျပည္ကေတာ့ ယခု တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ က်င္းပ ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္က အာဏာရျပီးတဲ့ အေျခအေန မေရာက္ ေသးပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အေျခအေနဟာ ဘာနဲ႔ တူသလဲ ဆိုယင္ ေတာင္ပို္င္း အိုင္ယာလန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္ေလာက္တုန္းက ျဖစ္တဲ့ အေျခ အေနမ်ိဳးနဲ႔ တူပါတယ္။ အဲဒီ အိုင္ယာလန္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးက ဘယ္လို ျဖစ္သလဲဆိုယင္ ပဌမ အဂၤလိပ္ အစိုးရကို ကမၻာစစ္ၾကီး အေတားအတြင္း ဆူပူေတာ္လွန္တာေတြ ျဖစ္ျပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးစစ္ျပီးတဲ့ အခါမွာ ဒီသူပုန္ကိစၥေတြဟာလဲ ရပ္သြားတယ္။ အဲဒီလို ရပ္သြားျပီးတဲ့ ေန္ာက္မွာ တခါ ဒီအဂၤလိပ္ အစိုးရနဲ႔ အိုင္ယာလန္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုျပီးေတာ့ကာ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ၾကတယ္။ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ၾကျပီးတဲ့ ေနာက္ သူတို႔ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ လုပ္တယ္။လုပ္တဲ့အခါမွာ အိုင္ယာလန္ ဟာ အာဏာ မရေသးပါဘူး။ သို႔ေသာ္လဲ ဘဲ ယခု ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ အဲဒီ အိုင္ယာလန္ လႊတ္ေတာ္ လုပ္တဲ့ အေျခအေနတုန္းကထက္ သာတဲ့ အေျခအေနေတြလဲ ရွိတယ္ ဘယ္လိုသာေနတဲ့ အေျခအေနေတြ ရွိသလဲ ဆိုယင္ ဟိုးတုန္းက အိုင္ယာလန္ျပည္မွာ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္လုပ္ရတဲ့ အခ်ိန္အခါ တုန္းက ဆိုယင္ အဲဒီ ပဌမ ကမၻာစစ္ၾကီး ျပီးတဲပ အခါမွာ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕သမားဟာ အင္အား ဘာမွေလ်ာ့ပါးသြားတာ မရွိပါဘူး။ ဒီအေတာအတြင္း တုန္းက ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕ သမားေတြဟာ အမွန္စင္စစ္ စစ္ႏိုင္ျပီး အေတာ္ဘဲ ေတာင့္ေတာင့္ တင္းတင္း ႏိုင္ငံၾကီး တႏိုင္ငံ ျဖစ္တယ္။

ယခု ဒီကမၻာစစ္ၾကီး ျပီးတဲ့ေနာက္ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕စံနစ္ရဲ့ အေျခအေနကေတာ့ အင္မတန္ မွဘဲ အားနည္းသြားတဲ့ အေျခအေန ေရာက္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ အားနည္း သြားသလဲ ဆိုယင္ဘိလပ္ကို ေရာက္တဲ့လူေတြ ဆိုယင္ ပိုျပီးသိမယ္။ ဟိုမွာ ၾကာၾကာ ေနလို႔ရွိယင္ ေတြရမယ္။ အဲဒီလို ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕စံနစ္ဟာ အင္မတန္ အင္အားနည္း လာတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဒီတိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္လာရတဲ့ အခါျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဟိုအိုင္ယာလန္ ျပည္တုန္းက တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္မ်ိဳးကေတာ့ အမွန္ စင္စစ္ ဒိုမီနီယံ အဆင့္အတန္း ျဖစ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ိဳးကိုသာ ေရးဆြဲဖို႔ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ေလာက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခု ရထားတဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကေတာ့ကာ ကိုယ္ၾကိဳက္ရာ ဆံုးျဖတ္ျပီးေတာ့ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ဟာကို အဂၤလိပ္ အစိုးရက သေဘာတူျပီးသား ျဖစ္တဲ့အတို္င္း ဒီေနရာမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဲျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္က အိုင္ယာလန္ျပည္က ဟိုးအခါတုန္းက ရတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ထက္ တပန္းသာေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ေပၚလာျပီး အဲဒီလို ထူးျခားတဲ့ အခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ တခါ အိႏိၵယျပည္မွာ ရွိတဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္မွာ ရွိတဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ဖို႔ လိုပါေသးတယ္။ အိႏိၵယျပည္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ တို႔ ဗမာျပည္မွာ ေပၚလာတဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အဆင္တူတဲ့ အခ်က္ေတြ ရွိတယ္။ မတူတဲ့ အခ်က္ေတြလဲရွိတယ္။ တူတဲ့ ခ်က္ေတြဆိုတာကေတာ့၊ အခုတင္က အိုင္ယာလန္ျပည္မွာ ျဖစ္တာမ်ိဳးနဲ႔ သိပ္ျပီးေတာ့ မျခားပါဘူး။ အဲဒီသေဘာမ်ိဳးအတိုင္း ဘဲ။ တိုင္းျပည္က အာဏာမရခင္ ေရွးဦးစြာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္လာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ အိႏိၵျပည္မွာရွိတဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကို လုပ္တဲ့ အခါတုန္းက ဘယ္ကေနျပီး လုပ္လိုက္သလဲဆိုယင္ ျပည္နာ္အမွာရွိတဲ့ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ေတြကေနျပီး ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လို္က္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္လိုက္တဲ့အခါမွာလဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ သလို ေသေသ ခ်ာခ်ာၾကီး၊ဥပမာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ မပါရဘူး။ ဘာ၊ညာ စသည္ျဖင့္ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ နားလည္မႈနဲ႔ ေနျပီး၊ ဥေရာပတိုက္သားေတြက မင္းတို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးတာထဲမွာ မပါပါဘူးဆိုတဲ့ ဖယ္ေနတဲ့ သေဘာမ်ိဳးသာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေတာင္မွ ျပည္နယ္တနယ္မွာ သူတို႔ ဖယ္မေနၾကပါဘူး။မဲေပးတဲ့ ေနရာမွာ ၀င္ပါၾကတယ္။ သို႔ေသာ္လဲ အကုန္ျခံဳၾကည့္လိုက္မယ္ ဆိုယင္ျဖင့္ သူတို႔ဟာ သူတို႔ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကို လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတာ့ ေရာက္သင့္သေလာက္ ေရာက္ပါတယ္. ေရာက္ျပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒီ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္မွာ “မြတ္စလိ(ခ္) ေခၚတဲ့ မူဆလင္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ၾကီးက ကိုယ္စားျပဳေတြ အေျမာက္အျမားလဲ ပါလာပါတယ္။ အဲဒီလို တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္မွာ ကိုယ္စားလွယ္ အေျမာက္အျမား ပါလာတဲ့ အခါမွာ မူဆလင္လိ(ခ္) က ကိုယ္စားလွယ္ အေျမာက္အျမားနဲ႔ ကြန္ဂရက္ ကိုယ္စားလွယ္ အေျမာက္အျမား အားလံုး စုေပါင္းျပီး ဖြဲ႔စည္းျပီးေတာ့ လုပ္ၾကမယ္ဆိုယင္ေတာ့ အင္မတန္ အင္အားေကာင္းတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ၾကီး ျဖစ္သြားမွာဘဲ။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ မူဆလင္ အစညး္အရံုးၾကိးကေနျပီး ဟိုဒင္း မေက်နပ္ႏိုင္ဘူး၊ ဘာလုပ္ေပးရမယ္။ ညာလုပ္ေပးရမယ္ စသျဖင့္ စည္းကမ္းခ်က္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေတာင္းဆိုျပၤီး အဲဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္ပါတယ္။

ေနာက္ ကြန္ဂရက္အဖြဲ႔ဖက္က ေခါင္းေဆာင္ေတြကလဲ ဒီတခါတုန္းက မူဆလင္ အစည္း အရံုးၾကီးကို အင္မတန္ဘဲ မေထမဲ့ျမင္ လုပ္တာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ တဦးႏွင့္ တဦး အေစးမကပ္ဘဲ ျဖစ္ေတာ့ မူဆလင္ အစည္းအရံုးၾကီးက တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြဟာ ေတ္ာေတာ္မ်ားတယ္။ အဲဒီလူေတြဟာ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဒို႔မပါဘူးဆိုျပီးေတာ့ ဖယ္ေနၾကတယ္။ ေရွာင္ေနၾကတယ္။ အဲဒီလို ေရွာင္ေနတဲ့အတြက္ ကြန္ဂရက္ အဖြဲ႔၀င္ေတြ ျဖစ္တဲ့ အမတ္မ်ားေလာက္သာ အဲဒီ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ထဲမွာ ရွိျပီး တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဟာ ေတာ္ေတာ္ကေလး ပ်က္ျပယ္ျပယ္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒီလို ျဖစ္သြားျပီးတဲ့ေနာက္ ယခု ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ (မူဆလင္) အစည္းအရံုးႏွင့္ ကြန္ဂရက္ အဖြဲ႔ႏွစ္ဖြဲ႔ဟာ ေစ့စပ္လို႔ အရႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္သြားေတာ့ အဂၤလိပ္ အစိုးရကေနျပီး ၾကားျဖန္ေပးတဲ့အတြက္ ယခု ေနာက္ဆံုး အေျခ အေနကေတာ့ ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္း ယခု ဩဂုတ္လမွာ ကြန္ဂရက္ပိုင္တဲ့ ျပည္နယ္ ေတြကိုလဲ ဒိုမီနီယံ တခု သတ္သတ္ လုပ္ေပးမည္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ မူဆလင္ေတြ ပိုင္တဲ့ ျပည္နယ္ေတြကို ပါကစၥတန္ေခၚျပီးေတာ့ ဒိုမီနီယံတခု သတ္သတ္ လုပ္ေပးမယ္ဆိုျပီး အဲဒီလို ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ႏွစ္ဖက္ သေဘာတူၾကတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္တယ္။ ေရာက္ျပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒီ ပါကစၥတန္ ဆိုတဲ့ ဒိုမီနီယံမွာလဲ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ တခု သတ္သတ္ေပၚမယ္။ ေတာက္ျပီးေတာ့ အိႏိၵယလို႔ ေခၚမည့္ (ဟိႏၵဴစတန္မေခၚဘူး) ကြန္ဂရက္ပိုင္တဲ့ ျပည္နယ္ေတြကိုေတာ့ အိႏိၵယလို႔ ေလၚျပီး တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ကလဲ တခု သတ္သတ္ ရွိရဦးမွာဘဲ။ အဲဒီလို ႏွစ္ခုရွိျပီးေတာ့ မဟာရာဂ်ာေတြ ပိုင္တဲ့ ျပည္နယ္ေတြလဲ အိႏိၵယျပည္မွာ အေျမာက္အျမား ရိွပါေသးတယ္။

အဲဒီ မဟာရာဂ်ာေတြပိုင္တဲ့ နယ္ေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ၾကီးသလဲ ဆိုယင္ မဟာရာဂ်ာ တေယာက္ပိုင္တဲ့ နယ္တခ်ိဳ႕တေလဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္ နီးပါးေလာက္ၾကီးတဲ့ နယ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ မဟာရာဂ်ာေတြ ပိုင္တဲ့ နယ္ေတြထဲမွာ ဆိုယင္ ဗမာျပည္ေလာက္ ၾကီးတဲ့ နယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ အဲဒီ မဟာရာဂ်ာ ေတြပိုင္တဲ့ နယ္ေတြလဲဘဲ တဖက္ဖက္ပါဖို႔ ေကာင္းတယ္လို႔ အဂၤလိပ္ အစိုးရက ဆိုေပမဲ့ ဒီလူေတြက ဒို႔မပါဘူး။ ဒို႔ဖာသာဒို႔ သီးသန္႔ေနမယ္ဆိုယင္ ေနႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ရွိတယ္။ အဲဒီောလာက္ အိႏိၵယရဲ့ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကေတာ့ အင္မတန္ကိုဘဲ ေရွ႕ကို ရႈပ္ေထြးဦးမယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ျမင္ေနပါတယ္။

ဒီေတာ့ကာ အဂၤလိပ္အစိုးရက ဒိုမီနီယံ ေပးထားတာက ဘာ္လိုေပးလိုက္သလဲဆိုေတာ့ မင္းတို႔ ဒိုမီနီယံ ယခုယူထားပါ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ကာ မင္းတို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးကေနျပီး လံုး၀ လြတ္လပ္ေရး လိုခ်င္တယ္ဆိုယင္မင္းတို႔ ဆံုးျဖတ္ယူ။ သေဘာရွိအတို္င္းဘဲ။ သို႔ေသာ္လဲ အခုခ်က္ခ်င္း လက္ငင္းအားျဖင့္ ဒိုမီနီယံဘဲယူထား။ ယူထားျပီးေနာက္ မင္းတို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကေနျပီးေတာ့ကာ လြတ္လပ္ေရးကို ဒို႔ အဂၤလိပ္(Commonwealth) ကေနျပီးေတာ့ ထြက္သြားခ်င္တယ္ဆိုယင္ မင္းတို႔ ထြက္သြားႏိုင္တယ္ ဆိုျပီးေတာ့ ေျပာထားတယ္. ေျပာထားေပမဲ့ တကယ္ လက္ေတြ႔ မွာေတာ့ အင္မတန္ဘဲ သူတို႔မွာ အဂၤလိပ္ (Commonwealth) က ေနျပီးေတာ့ ထြက္ဖို႔ ခဲယဥ္းတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲ ဆိုလို႔ရွိယင္ အဂၤလိပ္ အစိုးရက မေပးမွာမို႔လို႔ မဟုတ္ဘူး။ အခ်င္းခ်င္း ဂြက်ေနလို႔ အခက္အခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနလို႔ အဂၤလိပ္ (Commonwealth) က မထြက္ႏို္င္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ဆုံး တေန႔မွာ အဂၤလိပ္ (Commonwealth) က ထြက္လာႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္လာသည့္တိုင္ေအာင္ ခ်က္ခ်င္း မေရာက္ႏိုင္ေသးဘူး။ ေတာ္ေတာ္ကေလးၾကာမွ အဂၤလိပ္ (Commonwealth) က ထြက္လာတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီ အေျခအေနက ဘာျပဳလို႔ဆိုယင္ အခု ပါကစၥတန္ႏွင့္ အိႏိၵယျပည္ဆိုျပီးေတာ့ ႏွစ္ခုခြဲ ျပီးေတာ့ ခြဲထြက္လိုက္မယ္ဆိုိလို႔ရွိယင္ နယ္ေတြကိုလဲ ခြဲရဦးမယ္။

ဥပမာ ဘဂၤလားျပည္ဆိုလို႔ရွိယင္ မူဆလင္ေတြမ်ားတဲ့ အပိုင္းရွိတယ္။ ဟိႏၵဴေတြမ်ားတဲ့ အပိုင္းရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ အဲဒီအပို္င္းေတြလဲ ခြဲရအံုးမယ္။ အာသံျပည္မွာ အခ်ိဳ႕နယ္ ေတြမွာ လူေတြရဲ့ဆႏၵကို ေမးရဦးမယ္။မင္းတို႔ဟာ ပါကစၥတန္ဖက္ ၀င္ခ်င္သလား၊ အိႏိၵယ ဖက္ ေနခ်င္သလား စသျဖင့္ ဒါေတြေမးရမယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ တခါ ပန္ဂ်ပ္ျပည္ မွာလဲ အဲဒါေတြလုပ္ရ ဦးမယ္။ (North-West Frontier Province)ဟာ မူဆလင္ေတြေနတဲ့ နယ္ျဖစ္ေပမယ့္ ကြန္ဂရက္ကို ေထာက္ခံတဲ့ လူေတြက အစိုးရ ျဖစ္ေန တဲ့နယ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီနယ္ကို အခုျပန္ျပီးေတာ့ကာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ျပီးေတာ့ကာ မင္းတို႕ဟာ ပါကစၥတန္ ဖက္ပါခင္သလား၊ အိႏိၵယဖက္ပါခ်င္သလားဆိုတယ ေမးရဦးမယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာလဲ ေအးေအးလူလူနဲ႔ ျဖစ္သလား၊ မျဖစ္ဘူးလား ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ လိုလိမ့္မယ္။ ေတာ္ေတာ့္ကို ရႈပ္ရႈပ္ ေပြေပြ ျဖစ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းေတြ ရွိတယ္။ သူတို႔ဆီမွာ အခုေနအခါမွာဆိုယင္ လူမ်ိဳးေရး အဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္ေနတာ ေတြရွိတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ဒီတခါက်ေတာ့ကာ ဒီတခါမွာ ကြန္ဂရက္ႏွင့္ မူဆလင္လိ(ခ္) တို႔ သေဘာမတူဘူးဆိုယင္ လူမ်ိဳးေရး အျဖစ္မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲနဲ႔ တကယ့္ျပည္တြင္း စစ္သေဘာ ကိုေရာက္ခ်င္ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ အဲဒါတမ်ိဳးရွိတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့တခါ စစ္တပ္ (အိႏိၵယစစ္တပ္) ဖြဲ႔ရမယ္။ အိႏိၵယစစ္တပ္ကို မူဆလင္လူမ်ိဳးေတြျဖစ္တဲ့ လူေတြကို မူဆလင္ဖက္၊ပါကစၥတန္ဖက္ ပါခ်င္တဲ့ လူေတြကို ပါကစၥတန္ဖက္ကို ခြဲရမယ္။ အိႏိၵယ အစိုးရဖက္မွာ ေနခ်င္တဲ့ လူေတြက္ို အိႏိၵယ အစိုးရဖက္ ခြဲရမယ္။ အဲဒီလို ဟာမ်ိဳးေတြက လုပ္ရမွာ အေျမာက္အျမားရွိတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ရမည့္ အလုပ္ေတြက အမ်ားၾကီး ရွိေနေတာ့ အဲဒီလိုလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါ အေတာအတြင္းမွာ ဆိုယင္ အိႏိၵယျပည္ဟာ ပါကစၥတန္ေရာ၊ အိႏိၵယေရာ ႏွစ္ခုစလံုး ဒိုမီနီယံ အျဖစ္နဲ႔ ေနရမွာဘဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုယင္ အဂၤလိပ္ ကြန္မြန္၀ဲ(လ္) (Commonwealth) ကေနျပီး တိုးထြက္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကို ျဖစ္ကိုမျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုယင္ ကိုယ့္မွာ စစ္တပ္က က်က် နန မရွိေသးဘူး။ နယ္က်က်နန သတ္မွတ္လို႔ မျပီးေသးဘူး။ စကားမ်ားေနတုန္း၊ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အဲဒါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနတယ္။

အဲဒီေတာ့ အိႏိၵယျပည္မွာ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ျဖစ္ေပမဲ့ ၊ တခု ထူးျခားသြားတာကေတာ့ ဘာထူးျခားသြားသလဲ ဆိုယင္ ခုတင္က ပါကစၥတန္တို႔၊ အိႏိၵယတို႔မွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ယခုသီးျခား ေပၚေပါက္ၾကမယ့္ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေတြဟာ ယခုေတာ့တခုဘဲ ရိွတယ္။ ဒီတခုကလဲဘဲ မူဆလင္လိ(ခ္) မပါဘူး။ မူဆလင္လိ(ခ္)ကအမတ္ေတြက ပါကစၥတန္ ဒိုမီနီယံဖက္မွာ လုပ္ခ်င္တာက တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ လုပ္မယ္နဲ႔တူတယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒီလိုလုပ္ျပီး တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတ္ ေပၚေပါက္တဲ့အခါမွာ အဲဒီ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ခုစလံုးဟာ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာပိုင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္အျဖစ္ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္သြားမလဲဆိုယင္ ဒိုမီနီယံဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ဟာ ဥပေဒသေဘာအားျဖင့္ ေျပာရမယ္ ဆိုယင္ (Semi-sovereign state) အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာရွိသင့္သေလာက္ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ရုပ္ျပအားျဖင့္ မရွိဘူး။ (Formal sovereignty) မရွိဘူး။ (Formal sovereignty) ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္က ရုပ္ျပအခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာပိုင္ မရွိဘူး။ ဘယ္လို အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာမရိွဘူးလဲဆိုယင္ ဒီအဂၤလိပ္ ရွင္ဘုရင္ရဲ့ သစၥာကို ေစာင့္သိ ရိုေသရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ရိွတယ္။ အဲဒီသေဘာမ်ိဳးရွိေနတဲ့အတြက္ ရုပ္ျပ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာမွရိွဘူးလို႔ ဆိုရမယ္။ အဲဒါေတာင္မွ ဥပမာ အိုင္ယာလန္မွာလို႔ဆိုယင္ အေတာ္ထူးျခားတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနတယ္။ အိုင္ယာလန္ျပည္ဟာ အဂၤလိပ္ ရွင္ဘုရင္ကို သစၥာေစာင့္ရမယ္ဆိုတဲ့ အပိုဒ္ကို ဖ်က္လိုက္တယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ဘယ္ ရွင္ဘုရင္မွ မထားေတာ့ဘူး။ သို႔ေသာ္လဲ ႏိုင္ငံျခား ဆက္သြယ္တဲ့ေနရာမွာ တခါ၊ အဂၤလိပ္ ရွင္ဘုရင္ကို အသံုးခ်တယ္။ အသံုးခ်ရံုဘဲ ခ်တယ္။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔ သစၥာေတာ့ မဆိုဘူး။ ေနာက္ျပီးေတာ့ သူတို႔တိုင္းျပည္မွာလဲ သမၼတလို သေဘာထားမ်ိဳးရွိတယ္။ နန္းရင္း၀န္လို႔ ေခၚတဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အျပင္ သမၼတ ဆိုတဲ့ လူစားမ်ိဳးလဲ အိုင္ယာလန္မွာ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ သူတို႔တိုင္းျပည္ကို အိုင္ယာလန္လို႔ေခၚတယ္။ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္လဲ မေျပာတက္ဘူး။

အဲဒီမယ္ အိုင္ယာလန္လို႔ ေခၚတဲ့အတြက္ သူတို႔ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒကို လိုက္ ၾကည့္တဲ့ အခါက်ေတာ့ သူတို႔ဆိုသြားတာေတြကေတာ့ (It is independent, democratic sovereign state) လံုး၀လြတ္လပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ စံနစ္အရ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာႏွင့္ ျပည့္စံုတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္တယ္လို႔ အဲဒီလိုလဲသာမာန္ ဆိုထားတယ္။ သမၼတ ႏိုင္ငံရယ္လို႔ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ တိတိလင္းလင္း ဆိုမထားပါဘူး။ အဲဒီလို သမၼတႏိုင္ငံ လို႔ တိတိ လင္းလင္း ဆိုမထားတဲ့ အတြက္ အိုင္ယာလန္ျပည္မွာ ေတာင္မွ အခ်ိဳ႕သူေတြ ဟာ အျငင္းထြက္ေနၾကတယ္။ ဥပေဒ သေဘာအရ သမၼတႏိုင္ငံ မဟုတ္ဘူး။ ဥပေဒ သေဘာအရဆိုလို႔ရွိယင္ အဂၤလိပ္ ျပည္ေထာင္စု အေတာအတြင္းမွာရွိတယ္။ ဘာ၊ညာ အစရွိသျဖင့္ အျငင္းထြက္ေနၾကတယ္။ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူတုိ႔ အေျခအေနကေတာ့ အေတာ္ဘဲ ထူးဆန္းတယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ ႏိုင္ငံေရး ဆရာတဦးက ေနျပီးေတာ့ အိုင္ယာလန္ျပည္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ဘယ္လို ေျပာဘူးသလဲ ဆိုယင္၊ ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မိ သေလာက္ ေျပာရမယ္ဆိုယင္ (Eire is in the Commonwealth but not of it.) အဲဒါ (Commonwealth) အတြင္းမွာလို႔ ေျပာခ်င္ေျပာႏိုင္ေပမဲ့ (Commonwealth) ရဲ့ ႏိုင္ငံလဲ မဟုတ္ဘူးတဲ့ ၊ေနာက္ျပီးေတာ့က တခါ ဒီဗလီယာက တခါတုန္းကေျပားဘူးတဲ့ စကားရွိတယ္။ သူက ဘယ့္နယ္ေျပာသလဲ ဆိုယင္ အဂၤလိပ္ အစိုးရက ဒို႔အိုင္ယာလန္ တိုင္းျပည္ဟာ အဂၤလိပ္ (Commonwealth) ထဲမွာ ပါတယ္လို႔ သူတို႔ဖာသာ သူတို႔ထင္လို႔ရွိယင္ ထင္ခ်င္တာ ထင္ေစေပါ့တဲ့၊ ဒို႔လဲဘဲ ဒို႔လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေပါ့တဲ့။ အဲဒီလို ဒီဗလီရာက ေျပာတယ္။ အဲဒီတုန္းက အိုင္ယာလန္ရဲ့ အေျခအေနဟာ အင္မတန္ဘဲ ထူးဆန္းတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သိေနၾကတာက သူကို ဒိုမီနီယံလုိ႔ဘဲ သိေနတယ္။

အိုင္ယာလန္လုိ ထူးျခားတဲ့ ဒိုမီနီယံကို အပထားလို႔ရွိယင္ အျခား ဒိုမိီနီယံေတြကေတာ့ အဂၤလိပ္ ဘုရင္ေတြကိုဘဲ သူတို႔ ဘုရင္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ထားတယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲ ဆိုယင္ အိႏိၵယျပည္အတြက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ မေျပာလိုဘူး။ ကေနဒါတို႔၊ဩစေၾတးလ်ားတို႔ ေတာင္အာဖရိကတို႔ဆိုတဲ့ ဒိုမီနီယံေတြကေတာ့ ေသြးတူသားတူ ဥေရာပတိုက္သား ေတြကေနျပီးေတာ့ ဆင္းလာတဲ့ လူတမ်ိဳးထဲလို လူစားေတြျဖစ္ေတာ့ အကုန္လံုး မ်က္ႏွာျဖဴ လူမ်ိဳးေတြခ်ည္းဘဲ။ ဥေရာပတိုက္လူမ်ိဳးေတြခ်ည္းဘဲ။ အဲဒီလိုျဖစ္ေနေတာ့ သူတို႔အဖို႔မွာ အဂၤလိပ္ရွင္ဘုရင္ကို ကိုယ့္ရွင္ဘုရင္လို႔ဆိုျပီး ယူဆဖို႔ မခဲယဥ္းဘူး။ မခဲယဥ္း တဲ့အတိုင္း သူတို႔ကို္ယ္တိုင္က ၾကည္ျဖဴျပီးေတာ့ အဂၤလိပ္ရွင္ဘုရင္ကို က်ဳပ္တို႔ ရွင္ဘုရင္အျဖစ္ ထားပါဆိုျပီးေတာ့ သူတို႔က ၾကည္ျဖဴလို႔ထားၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒိုမီနီယံဆိုတဲ့ သေဘာကေတာ့ အဂၤလိပ္နဲ႔ တသေဘာတည္း၊အဂၤလိပ္နဲ႔ တအိမ္ေထာင္ တည္း သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ေနၾကတာဘဲ။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ဒီဥပေဒ သေဘာအားျဖင့္ ဆိုယင္ သူ႔တိုင္းျပည္သူ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေနရာမွာ သူ႔ဖာသာသူ အုပ္ခ်ဳပ္တာ၊ အဲဒီလို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အခါမွာ အဲဒီလို တိုင္းျပည္မွာရွိတဲ့၊လႊတ္ေတာ္ဟာလဲဘဲ အာဏာရွိတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ျဖစ္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာေတာ့ အခု ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရထားတဲ့ အစိုးရဆိုတာက လက္ေတြ႕အားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ေနတဲ့ေနရာမွာေတာ့ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ လဲဘဲ(Status) ဆိုတဲ့ အဆင့္အတန္းမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔က အာဏာရွိတဲ့ အဆင့္ အတန္း မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္တဲ့ေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ကို တျခားႏိုင္ငံေတြက ေမးတဲ့အခါမွာ မင္းတို႔ႏိုင္ငံဟာ သမၼတႏိုင္ငံလား၊ လြတ္လပ္တဲ့ႏို္င္ငံလား၊ဒါမွမဟုတ္ ဒိုမီနီယံ ႏိုင္ငံလားဆိုယင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဘယ္လို ေျဖရမလဲဆိုယင္ က်ုဳပ္တို႔ေတာ့ မသိဘူး။ လုပ္ေတာ့ လုပ္ႏိုင္တယ္။ က်ဳပ္တို႔ တိုင္းျပည္ကို ေတာ္ေတာ္ကေလး အုပ္ခ်ဳပ္လို႔ရတာဘဲ၊ရေပမဲ့ ဘယ္လို ေခၚရမယ္လို႔ေတာ့ က်ဳပ္တို႔လဲ မသိေသးဘူးလို႔ အဲဒီလိုဘဲ ျပန္ေျဖရမယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခုအစိုးရရဲ့ အေျခ အေနျဖစ္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ အစိုးရရဲ့ အေျခအေနျဖစ္ေနေတာ့ အိႏိၵယျပည္မွာေတာ့ အခု ဩဂုတ္လမွာ ဆိုယင္ဒိုမီနီယံ အစိုးရ ျဖစ္သြားၾကတဲ့အခါမွာ သူတို႔ရဲ့ အဆင့္အတန္းဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အစိုးရ အဆင့္မတန္းထက္ ျမင့္သြားမယ္။ ျမင့္သြားျပီးေတာ့ အဲဒီဟာထက္ ပိုျပီး အေရးၾကီးတာက ဘာအေရးၾကီးသလဲဆိုယင္ သူတို႔ရဲ့ နယ္ေတြမွာ ေပၚမဲ့ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေတြဟာ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္သြားမယ္။ ဘယ္လို အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာေတြနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္သြားလဲဆိုယင္ အဲဒီ လႊတ္ေတာ္က ဆြဲတဲ့ ဥပေဒကို ခ်က္ခ်င္း အတည္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ထက္ အိႏိၵယျပည္က တပန္းသာသြားတာလဲ ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ထက္ ေလ်ာ့သြားတာလဲ ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က အဲဒီေနရာမွာ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္က အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာမရေသးဘူး။ မရေသးဘူးဆိုတာက ရေအာင္ လုပ္တဲ့နည္းေတြကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတာေပါ့ေလ။ ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပ မယ္။ဒီဥပေဒသေဘာ ေျပာရမယ္ဆိုယင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဟာ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာ မရေသးဘူး။ အခ်ဳပ္အခ်ာ အဖြဲ႔ရဲ့ အဆင့္အတန္းသာ ရေသးတယ္။ (Status) အဆင့္အတန္းကသာလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခ်ဳပ္အခ်ာ လႊတ္ေတာ္ရဲ့ အဆင့္ အတန္းသာ ရတယ္။ သေဘာကေတာ့ ယခု ကြ်န္တာ္တို႔ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ လုပ္ၾကတယ္ဆိုယင္ ဒီလႊတ္ေတာ္ကို ဘုရင္ခံလာျပီးေတာ့ ရိုးရိုး ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ လာသလို လာျပီးေတာ့ စကားမေျပာႏိုင္ဘူး။ သူလာျပီးေတာ့ကာ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကို နားေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုယင္ ဧည့္သည္အျဖစ္နဲ႔ လာနားေထာင္ႏိုင္တယ္။ ဘုရင္ခံ အျဖစ္နဲ႔ လာျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုဘာလုပ္ပါ။ ဘာလုပ္ပါလို႔ မေျပာႏိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ ရိုးရိုး ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ဆိုယင္ အဲဒီ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ကို လာျပီး စကားေျပာ ႏိုင္တယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တယ္။

အဲဒီေတာ့ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာသေဘာမ်ိဳး အဆင့္အတန္း ဆိုပါေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ သူ႔ဟာသူ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရွိတယ္။ အဲဒိလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရွိတဲ့အတြက္ (Status) အဆင့္အတန္းမွာေတာ့ကာ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာအဖြဲ႔ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ဥပေဒသေဘာနဲ႔ ေျပာမယ္ဆိုယင္ အာဏာေတာ့ မရွိေသးဘူး။ အာဏာရေအာင္ လုပ္တဲ့နည္းကေတာ့ အခုတင္က အစီရင္ခံခဲ့တဲ့အတိုင္း ျဖစ္ေနေတာ့ အိႏိၵယျပည္က တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဟာလဲဘဲ လြန္ခဲ့တဲ့ အေျခအေနတုန္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ထက္ ဒီလိုဘဲ မျခားနားတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးရွိတယ္။

ယခုေတာ့ကာ အိႏိၵယျပည္မယ္ရွိတဲ့ ေပၚေပါက္လာမဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ထက္ ပိုျပီးေတာ့ကာ တဆင့္သာ သြားတယ္။ ဘယ္လိုသာသြားသလဲ ဆိုလို႔ရွိယင္ အခ်ဳပ္အခ်ာလို အာဏာလို အဆင့္အတန္းတြင္ မကဘဲနဲ႔ အာဏာမ်ားပါရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ အဲဒီလိုသာတဲ့ ဖက္ကလဲ သာတယ္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ေရွာ္တဲ့ ဖက္ကလဲ ဘယ္လိုေရွာ္သလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ကို အဂၤလိပ္ အစိုးရက ဒိုမီနီယံေပးလိုက္တဲ့ အခါမွာလဲ အဲဒီ ဒိုမီနီယံအျဖစ္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေနရသလဲဆိုယင္ ဟိႏၵဴနဲ႔ မူစလင္ ေစ့စပ္တဲ့ ေနရာမွာ ၾကာလွ်င္ၾကာသေလာက္ ေနရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ အဂၤလိပ္အစုိးရက ေနေစခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း မတဲ့လို႔ေနရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီလြတ္လပ္ေရး ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔အခ်ဳပ္ၾကီးက ၁၉၄၆ ခု၊ ဇန္န၀ါရီလမွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ပထမ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ညီလာခံၾကီးက ဗမာျပည္ဟာ လံုး၀လြတ္လပ္ေရးကို လိုခ်င္တယ္။ ဘယ္လို ဒိုမီနီယံ စတိတ္ကိုမွ မလိုခ်င္ဘူးဆိုျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ မျဖစ္နဲ႔ အတိအလင္းေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေၾကညာခဲ့တဲ့ အတိုင္းပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ေမလအတြင္းမွာ က်င္းပၾကတဲ့ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ ပမာဏ ညီလာခံမွာလဲဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ေမလအတြင္းမွာ က်င္းပၾကတဲ့ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ ပမာဏ ညီလာခံမွာလဲဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ ဒီဗမာျပည္ၾကီးကို လံုး၀လြတ္လပ္ျပီးေတာ့ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ သမၼတႏိုင္ငံအျဖစ္နဲ႔ တည္ေထာင္မယ္ဆိုျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆံုးျဖတ္ ခဲ့တယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့လဲဘဲ ဒီတိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ၾကီးမွာလဲ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ တင္သြင္းခဲ့ျပီးေတာ့ကာ ဒီအခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ သမၼတ ႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္မယ္ ဆိုျပီးေတာ့ကာ အဲဒီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို တင္သြင္းလို႔ ဆံုးျဖတ္လို႔ေတာင္ျပီးျပီ။

ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ဟာ အင္မတန္ရွင္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ တိုင္းျပည္ကို ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း လံုး၀လြတ္လပ္ေရးကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ရေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း လံုး၀ လြတ္လပ္ေရးကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒီလံုး၀ လြတ္လပ္ေရးကို ဆံုးျဖတ္ျပီတဲ့ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီတိုင္းျပည္ကို ေၾကျငာ ထားတဲ့အတိုင္း တႏွစ္အတြင္း လံုး၀လြတ္လပ္ေရး ရေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတာလဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ေနလွ်က္ပါပဲ။ တႏွစ္လဲဘဲ မျပည့္ေသးပါဘူး။ တႏွစ္ေစ့လာတဲ့ အေနမ်ိဳး ၊ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ေစ့တယ္။ ျပည့္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးကေတာ့ အေလ်ာ့အေပါ့ နဲနဲပါးပါး ပါခ်င္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ဘယ္လိုသေဘာ ျဖစ္ျဖစ္ အဲဲဒီျဖစ္တာတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္က ဗမာျပည္ရဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို ရေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တိုကလဲဘဲ အဲဒီ အခ်ိန္အခါ အထိ လြတ္လပ္ေရးကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရႏိုင္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၾကိဳးစားမယ္။ အဲဒီလို ၾကိဳးစားမယ္ဆိုျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ေနတယ္။ ဒီလိုလုပ္ေနတဲ့ အတိုင္း းကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းဟာ ေအာင္ျမင္သလား၊ မေအာင္ျမင္ဘူးလား ဆိုတာ အခုေနအခါ ဘယ္သူမွ မေျပာႏိုင္ေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုယင္ အခ်ိန္ေတြ လိုပါေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းေတြဟာ မျပီးေသးဘူး။ ျပီးလာတဲ့ တေန႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္လာတဲ့ တေန႔မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ငန္းေတြဟာ ေအင္သလား၊ မေအာင္ဘူးလား ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္ႏိုင္မွာဘဲ။

အဲဒီလို ျမင္လာတဲ့အခါမွာ၊ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ဘယ္လို အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မ်ိဳးလဲ။ အလုပ္လုပ္တဲ့ ေနရာမ်ိဳးမွာ ဘယ္လိုထိေရာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္သလဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္လာမယ္။ အဲဒီေတာ့ အခုေနအခါမွာ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွ သိပ္ျပီးေတာ့ ၾကီးၾကီး က်ယ္က်ယ္ေတြ ေျပာေနဖို႔ မလိုုပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဘာမွ ေသြးဖီျပီး ေတာ့ လုပ္ေနတာ မရိွပါဘူး။ ဒီလြတ္လပ္ေရး ရေအာင္ဆိိုျပီး လုပ္ေနတာပဲ။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ အဲဒီလို လြတ္လပ္ေရး ရေအာင္ က်ဳပ္တို႔က လုပ္တဲ့ေနရာမွာ အလြယ္ဆံုး ၊ အေကာင္းဆံုး၊အေအးဆံုးနည္းကို ရွာတယ္။ အဲဒီလိုရွာတာကို က်ဳပ္တို႔တို ဘာအျပစ္ေျပာစရာ ခင္ဗ်ားတို႔ရွိသလဲ။ အလြယ္ဆံုး ၊အေကာင္းဆံုး၊အေအးဆံုး နည္းေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လြတ္လပ္ေရး ရေအာင္ရွာတဲ့ ေနရာမယ္ ဘယ္သူေတြက ဘာျဖစ္လို႔ က်ဳပ္တို႔ကို အျပစ္တင္ေနရသလဲ၊အဲဒီေတာ့ကာ အဲဒီလို လုပ္တဲ့ ေနရာမယ္ ဒါေတြကို ရွင္းျပေနတဲ့ အထံကေနျပီးေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဒိုမီနီ္ယံဘဲ လက္ခံေတာ့မလုိလို ဘာလိုလိုအစရွိသည္ အားျဖင့္ တခ်ိဳ႕ကေနျပီးေတာ့ ဟိုေရး၊ဒီေရး၊ ဟိုေျပာ၊ဒီေျပာ ေျပာတယ္။

က်ဳပ္တို႔ ဂရုမစိုက္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔တိုင္းျပည္က အဲဒီလိုလူေတြ ေျပာတာေတြကို ယံုခ်င္တယ္ဆိုယင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ယံုႏိုင္တယ္ (လက္ခုတ္တီးသံႏွင့္ဩဘာသံမ်ား)။ အဲဒီေတာ့ ဒိုမီနီယံ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဒိုမီနီယံ ေျပာေနၾကတဲ့ လူေတြကလဲ နားလည္လို႔ ေျပာေနၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ အမွန္စင္စစ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာႏိုင္ငံေရးမွာ ကြ်န္ေတာ္နဲနဲ (Brutal truth) ဆိုမွာေပါ့၊ ေတာ္ေတာ္ကေလး ကိုဘဲ ရက္ရက္ စက္စက္ မွန္တယ္။ သခင္ႏုကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ခဏခဏ ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ား (painful truth)သိပ္မေျပာပါနဲ႔လို႔။ (painful truth) ဆိုတာ ဘာလဲဆိုယင္ မွန္ေတာ့ မွန္တယ္။ သို႔ေသာ္ မွန္လြန္းအားၾကီးလို႔ မခံႏိုင္ဘူး။ အဲဒီလိုျဖစ္တယ္။ သို႔ေပမဲ့ ဒီတခါလဲ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာရအံုးမယ္။ ဘာေျပမလဲဆိုယင္ ယခု ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ လုပ္ေနၾကတယ္။ သတင္းစာဆရာေတြ လုပ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔ ေရးေနတာ သူတို႔၊သူတို႔ ေျပာေနတာ သူတိို႔ နားမလည္တဲ့ သူေတြ အမ်ားၾကီးဘဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိေစခ်င္တယ္။(လက္ခုတ္တီးသံ ဩဘာသံမ်ား)။ခံခ်င္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဘာျပဳလို႔လဲ ဆိုယင္ နားမလည္ဘူး ေျပာလိုက္တာကိုး၊ခံခ်င္မွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ့။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ (It is painful truth) အဲဒါ တခါတည္းကို ေသြးထြက္ေအာင္ မခံခ်င္ေလာက္ေအာင္ မွန္တယ္၊မွန္တယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ရဲရဲ ၾကီး ေျပာရဲတယ္။ (လက္ခုတ္တီးသံႏွင့္ ဩဘာသံမ်ား)။

အဲဒီေတာ့ ကိုယ္ေျပာေနတာ ကိုယ္ေရးေနတာ ကိုယ္လုပ္ေနတာ ဘာမွန္းမသိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊သတင္းစာ ဆရာေတြက ေတာ္ေတာ္ကေလး မ်ားတယ္။ အဲဒီလို ျဖစ္ေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ ႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ႏိုင္ငံေရးဆိုတဲ့ စကားက အစ ကြ်န္ေတာ္တခါတည္း တိုင္းျပည္ကို ေနာင္အခြင္သင့္လို႔ရွိယင္ အပတ္စဥ္ အပတ္စဥ္ျဖစ္ေစ၊တခါတည္း ရက္ဆက္ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ေစ တခါတည္း အဲဒီလို ရွင္းလင္းျပသြားခ်င္ပါေသးတယ္။ိ အဲဒီအခါက်ယင္ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာ ဘာလဲ၊ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ဘာလဲ၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ လြတ္လပ္ေရး ဆိုတာ ဘာလဲ၊ ဟိုဟာက ဘာလဲ၊ဒီဟာက ဘာလဲ၊အဲဒါေတြ ကြ်န္ေတာ္ရွင္းျပခ်င္တယ္။ ေခါင္းေဆင္မႈဆိုတာ ဘာလဲ၊ အေခ်ာင္သမားဆိုတာ ဘာလဲ။ အဲဒါေတြ ကြ်န္ေတာ္ ရွင္းျပခ်င္တယ္။ သို႔ေပမယ့္ ၀မ္းထဲမွာေတာ့ အမ်ားၾကီးဘဲ၊ ပံုေနတာဘဲ၊ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ကြ်န္ေတာ့္မွာ အခ်ိန္က မရေတာ့ မရွင္းႏိုင္အားဘူး။ အဲဒီေတာ့ သတင္းစာထဲ ေရးခ်င္တာေရး၊ တခ်ိဳ႕ ေျပာခ်င္တာေျပာ၊ ၾကည့္ေနရတာပဲ။ ဘာမွ မတက္ႏိုင္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ ၾကားခ်င္တာ ၾကးျပီး၊ ထင္ခ်င္တာ ထင္ေနတာဘဲ ဆိုတာလဲ ကြ်န္ေတာ္ သိပါတယ္။ (လက္ခုတ္တီးသံႏွင့္ ဩဘာသံမ်ား)။


အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားၾကည့္ေစခ်င္တာက ဒီ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ဘယ္လို ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လဲဆိုတာ ရာဇ၀င္ႏွင့္ ျပန္ၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ လူေတြကိုလဲ ရာဇ၀င္ႏွင့္ ျပန္ၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္မွာ ေပၚခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလံုး တေယာက္စီ တေယာက္စီ ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္ကူးထဲမွာ စဥ္ျပီး၊မာတိကာ စဥ္ျပီး စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။ ဘယ္လို လူစားေတြလဲ၊ ဘယ္လို အဖြဲ႔ေတြလဲ ဆိုတာ။ အဲဒီအခါမွာ အေျဖထြက္လာမယ္။ ယခု အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔က အစိုးရ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔က အစိုးရ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ ဆိုယင္ အတိုက္အခံ ဆိုတာ ရွိစျမဲပါဘဲ။

ဘုရားလက္ထက္က ဘုရားကိုယ္တိုင္ အတိုက္အခံႏွင့္ မကင္းလို႔ရွိယင္၊က်ဳပ္တို႔လဲ မလြတ္ကင္းႏိုင္ဘူး။ အဲဒီလို အတုိက္အခံႏွင့္မကင္တဲ့အျပင္ တပ္ပ်ပ္ဗိုလ္လုပ္ရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ ဒီလို တပ္ပ်ပ္ဗိုလ္လုပ္ရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ေနေတာ့ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္ေတြ အေျမာက္အျမား ရွိတယ္ဆိုတာ က်ဳပ္တို႔ ကိုယ္တိုင္သိတယ္။ ဘယ္အစိုးရမွလဲ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္ မရွိတဲ့ အစိုးရ မရွိဘူး။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ တိုင္းျပည္ေပၚမွာ ေစတနာ ရွင္းရွင္း ထားျပီးေတာ့ တဆင့္ထက္ တဆင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္လာတဲ့ လုပ္ငန္းဟာ တိုးတက္သလား မတိုးတက္ဘူးလား ဆုိတာ ခင္ဗ်ားတို႔ ျပန္ၾကည့္ပါ။ (ဩဘာသံမ်ား) ။ ရက္မၾကာခင္ေလာက္ ဆိုယင္ သခင္ႏုတို႔လဲ ျပန္လာမယ္။ ေနာက္ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာလာယင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ တိုင္းျပည္ကို အတိအလင္း ေၾကျငာႏိုင္တဲ့ စကားမ်ိဳး လုပ္လာႏိုင္ဦးမယ္။ အဲဒီလို လုပ္လာတဲ့ အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ လြတ္လပ္ေရး လုပ္ငန္းမယ္ ဘယ္အထိ ေရာက္ေအာင္ တစခန္း တက္လာျပီး ဘယ္အထိ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမွာ ဘယ္လို တစခန္း တက္လာျပန္ျပီ အစရွိသည္အားျဖင့္ အဲဒီလို အခြင့္အလမ္းေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို တိုင္းျပည္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးမယ္ လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းမွာလဲ တဆင့္တက္လာတာကို ေသာ္၎၊ အခု လြတ္လပ္ေရး လုပ္ငန္းနဲ႔ တဆင့္တက္လာတာကို ေသာ္၎ အဲဒီလို တိုးတက္လာတာကို ခင္ဗ်ားတို႔ ရက္မၾကာမီမွာ ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို ျမင္ရရံု ကဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီအစိုးရႏွင့္ အရင္က ရွိတဲ့ အစိုးရေတြႏွင့္ ယွဥ္ၾကည့္လိုက္ယင္ က်ဳပ္ေျပာရဲတယ္။ ယခု အစိုးရထဲမွာ လာဘ္စားတဲ့ လူေတြ မရွိပါဘူးဆိုတာ က်ဳပ္ေျပာရဲတယ္။ (ဩဘာသံမ်ား)။

အရင္အစိုးရေတြတုန္းက က်ဳပ္ အတိအလင္း ေျပာတယ္။ လာဘ္စားတဲ့ လူေတြရွိတယ္။ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာေျပာဦးမလဲ။ အဲဒီလို လူေတြက ယခုေန အခါမယ္ တိုင္းျပည္ကို မိမိတို႔ ပါတီ ျပန္အာဏာရေအာင္ ေျခထိုးၾကတဲ့ ကိစၥမွာ ေယာင္ေယာင္ မွားမွား ျဖစ္တဲ့ လူေတြဟာ ေစတနာ ပါသည္ ျဖစ္ေစ ၊မပါသည္ ျဖစ္ေစ တုိင္းျပည္သစၥာေဖာက္တဲ့ ကိစၥမွာ ရန္သူ နံပါတ္ (၁) ေတြ ျဖစ္တယ္။(ဩဘာသံ) ။ အဲဒီ ရန္သူ နံပါတ္ (၁) ေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ ေထာက္ခံ ခ်င္တယ္ဆိုလွ်င္ ခင္ဗ်ားတို႔ လည္ပင္း ခင္ဗ်ားတို႔ ၾကိဳးတပ္ၾကတာဘဲ (ဩဘာသံမ်ား)။ က်ဳပ္တို႔ဟာ ဒီတိုင္းျပည္မွာ အစိုးရ ျဖစ္ေအာင္ အတင္း အဓမၼလုပ္လာလို႔ အစိုးရျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး။ တိုင္းျပည္လူထုရဲ့ ေထာက္ခံမႈနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ အစိုးရ ုျဖစ္ေနတာ တိုင္းျပည္က မၾကည္ညိဳဘူးဆိုတာ က်ဳပ္တို႔ သိတဲ့ တေန႔မွာ က်ဳပ္တို႔လဲ မေနဘူး။ တြယ္မေနပါဘူး။ ထြက္မွာပါဘဲ။ သုိ႔ေသာ္လဲဘဲ တႏွစ္ေလာက္ က်ဳပ္တို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ က်ဳပ္တို႔ဟာ ဘယ္လိုလူစားေတြလဲ။ ရာဇ၀င္မွာ အေရးခံမဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြလား။ ရာဇ၀င္မွာ အဆဲခံမဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြလား ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုယ္တိုင္ သိပါလိမ့္မယ္။

ဒီေတာ့ကာ လြတ္လပ္ေရး ဆိုလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပဦးမယ္။ လြတ္လပ္ေရး ဆိုတိုင္း ပေဒသာပင္ ေျမက မေပါက္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတို႔ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ရွင္းခဲ့ခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုလို႔ရွိယင္ ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္ထဲမွာ လြတ္လပ္ေရး ရေတာ့မယ္ဆိုလို႔ရွိယင္၊စိတ္ကူးက ဘယ္လို စိတ္ကူးၾကသလဲ ဆိုလို႔ယင္ ပေဒသာပင္ၾကီး ခ်က္ခ်င္း ေန႔ခ်င္း၊ညခ်င္းေပါက္လာၾကေတာ့မလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ထင္ၾကတဲ့ လူေတြ မ်ားၾကတယ္။တခ်ိဳ႕ကလဲဘဲ ဟာ- လြတ္လပ္ေရးရျပီ ဆိုေတာ့ကာ ဟသာၤနယ္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔ခဲ့တယ္။ ဘာေတြ႔ခဲ့သလဲ ဆိုယင္ လမ္းေပၚမွာ ေဆးလွန္းတယ္။ ဟာ လြတ္လပ္ေရး ရျပီကြ ဆိုျပီးေတာ့ လူတကာသြားတဲ့ လမ္းေပၚမွာ ထြက္ျပီး ေဆးလွန္းတယ္။ အဲဒီေတာ့ လမ္းသြား လမ္းလာ လုပ္တဲ့ သူေတြက အေတာ္ဂြက်တယ္။ အဲတာဟာ လြတ္လပ္ေရး မဟုတ္ဘူး။ လြတ္လပ္ေရး ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္က ဘာလဲ။ လြတ္လပ္ေရး ဆိုတာဟာ ကိုယ္တဦး တေယာက္ ေကာင္းစားဖို႔ ျဖစ္ေစ၊ တမ်ိဳးလံုး ေကာင္းစားဖို႔ျဖစ္ေစ လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ အျခားတဦး တေယာက္ရဲ့ အက်ိဳးကို မထိခိုက္ဘဲနဲ႔ အျခားလူေတြရဲ့ အက်ိဳးကို မထိခိုက္ဘဲနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုယ့္တိုးတက္မႈ အတြက္ လုပ္ႏိုင္တာဟာ လြတ္လပ္ေရးဘဲ။

ဥပမာ ခင္ဗ်ားစီးပြားေရး ျဖစ္ထြန္းေအာင္ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ အေႏွာင့္အရွက္ မရွိေစရဘူး။ အျခားလူေတြရဲ့ အက်ိဳးကို မထိခုိက္လို႔ရွိယင္ အေႏွာက္အရွက္ မရွိေစရဘူး။ တိုင္းျပည္တျပည္လံုးရဲ့ အက်ိဳးကို မထိခိုက္ေစရဘူး။ အျခား လူေတြရဲ့ အက်ိဳးကို မထိခိုက္ေစရဘူး။ ခင္ဗ်ား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနရွိရမယ္။ သို႔ေသာ္လဲ အျခားႏိုင္ငံရဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို သြားေႏွာင့္ရွက္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးဟာ လြတ္လပ္ေရးကို မဟုတ္ဘူး။အဲတာက ဘာလဲ ဆိုယင္ (Licence) ေခၚတယ္။ ဒါဟာ ရမ္းကားမႈသာ ျဖစ္တယ္။

ဒီေတာ့ လြတ္လပ္ေရး ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ဟာ စည္းမဲ့ ကမ္းမဲ့ သေဘာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ စည္းနဲ႔ ကမ္းနဲ႔ သေဘာမ်ိဳးသာ ျဖစ္တယ္။ စည္းနဲ႔ ကမ္းနဲ႔ ရွိမွ သာလွ်င္ လြတ္လပ္ေရး ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ လြတ္လပ္ေရး ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရတဲ့ အခါမွာလဲ နားလည္ရမွာက ငါတို႔ တိုင္းျပည္ဟာ ပိုျပီး စည္းကမ္းရွိဖို႔လိုတယ္။ ငါတို႔ တိုင္းျပည္ဟာ လြတ္လပ္ေရး ရေအာင္ လဲဘဲ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႔ လုပ္ရမယ္။ အဲဒီလို အားျဖင့္ စည္းကမ္း သေဘာေတြကို နားလည္ျပီး စည္းနဲ႔ ကမ္းနဲ႔ အလုပ္ လုပ္ၾကမွ လြတ္လပ္ေရး ဆိုတာ တကယ္ရမယ္။

ေနာက္ျပီးေတာ့ လြတ္လပ္ေရး ရတဲ့ အခါမွာ လြတ္လပ္ေရး အခြင့္အေရးေတြရတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့အခါမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ အခြင့္အေရးေတြ ပိုရတာလဲ ရွိတယ္။ အခြင့္အေရး ပိုရသလိုဘဲ တာ၀န္ေတြလဲ ပိုလာလိမ့္မယ္။ ဘယ္လို တာ၀န္ေတြ ပိုလာမလဲ ဆိုလွ်င္ ဒီတိုင္းျပည္ကို အ ဂၤလိပ္က အုပ္ခ်ဳပ္ေနတုန္းက ဒီဗမာျပည္ ကာကြယ္ဖို႔ တာ၀န္ဟာ အဂၤလိပ္ရဲ့ တာ၀န္သာျဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္လဲ ဒီဗမာျပည္ကို က်ဳပ္တို႔ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခါမွာ က်ဳပ္တို႔ ဗမာေတြကသာလွ်င္ ဗမာျပည္ကို ကာကြယ္မဲ့ တာ၀န္ဟာ အဓိက ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ အရင္တုန္းကလို ခင္ဗ်ားတို႔ ေအးေအး ေဆးေဆး ေနလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ က်ဳပ္တို႔ တိုင္းျပည္ အစိုးရ လုပ္တဲ့ လူေတြ က တိုင္းျပည္ ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ဗမာျပည္မွာ စစ္သားေတြ နည္းေနတယ္ဆိုလို႔ရွိယင္ ဗမာတိုင္း ဗမာတိုင္း အရြယ္ေရာက္တဲ့ လူမွန္သမွ် က်န္းမာတဲ့ လူမွန္သမွ် စစ္မႈ မထမ္းမေနရ ဆိုျပီး ေတာ့ အတင္း ဥပေဒနဲပ စစ္ထဲကို ထည့္ရလိမ့္မယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္တန္ လုပ္ရလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ႏွစ္တန္သည္ ၊သံုးႏွစ္တန္သည္ စစ္ထဲ၀င္ရမယ္။ ၀င္ျပီးေနာက္ စစ္ျဖစ္တဲ့ အခါမွာ ၀င္တိုက္ရမယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ တိုက္ခ်င္ တိုကခ်င္္၊ မတိုက္ခ်င္ မတိုက္ခ်င္ ၀င္တိုက္ရမွာဘဲ။ အဲတာကလဲ တာ၀န္ဘဲ။ ဒါဟာ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခါမွာ ျဖစ္ရမဲ့ တာ၀န္မ်ိဳးဘဲ။ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခါမွာ ျဖစ္ရမဲ့ တာ၀န္ေတြဘဲ။

အဲဒီအတိုင္းဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီတိုင္းျပည္မွာ လြတ္လပ္တဲ့အခါမွာလဲ ယိုးဒယားျပည္လို ျဖစ္ခ်င္သလား။ တူရကီျပည္လို ျဖစ္ခ်င္သလား၊ အိုင္ယာလန္ျပည္လို ျဖစ္ခ်င္သလား။ ယူႏိုက္တက္စတိတ္ အေမရိကန္လို ျဖစ္ခ်င္သလား။ အဂၤလိပ္ျပည္လို ျဖစ္ခ်င္သလား။ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံ လို ျဖစ္ခ်င္သလား။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြအေပၚမွာ မွီျပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပခ်င္တယ္။ မလုပ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။

အဲဒီေတာ့ ဘိလပ္မွာ အခု ဒီစစ္ၾကီးျပီးတဲ့အခါမွာ အင္မတန္ဘဲ မြဲေနတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ သူတို႔တိုင္းျပည္က ထြက္တဲ့ကုန္က သူ႔တိုင္းျပည္ကို သြင္းတဲ့ကုန္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုတယ္။ ပိုတဲ့အတြက္လဲဘဲ သူတို႔တိုင္းျပည္မွာ ၀င္ေငြေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရျပီးေတာ့ သူတို႔တိုင္းသူ ျပည္သားေတြကို ေတာ္ေတာ္ကေလး ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိ ျဖစ္ေအာင္ သူတို႔ထားႏိုင္တယ္။ သို႔ေသာ္လဲ ဒီစစ္ၾကီးျပီးတဲ့ေနာက္ အဂၤလိပ္အစိုးရတို႔မွာဆိုရင္ ဒီနိုင္ငံျခားမွာ သူတို႔ရွိေနတဲ့ ေငြပင္ေငြရင္းစိုက္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းေတြဟာ အေမရိကန္ကို ေရာင္းပစ္လိုက္ရတာေလာက္ခ်ဥ္းဘဲ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ျပီး ေၾကြးလဲဘဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို တင္တယ္။ ကုေဋ ၁,၅၀၀ ေလာက္ကို တင္တယ္။ ေရႊဒဂၤါး ကုေဋ သန္းေပါင္း ၁၅၀၀ ေလာက္တင္ထယ္ခင္ဗ်ာ။ အဲဒါမ်ိဳးအျပင္ ေနာက္ျပီးေတာ့ သူ႔တိုင္းျပည္မွာရွိတဲ့ ပစၥညး္ေတြဟာလဲဘဲ အေတာ္ကေလးဆံုးသြားတယ္။ ဆံုးရံုတင္မ႕ဘူး။ ႏိုင္ငံျခားကို ကုန္ကူးတဲ့ေနရာမွာ ထြက္ကုန္က ၀င္ကုန္ထက္အမ်ားၾကီး နည္းေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကာ အခုဒီစစ္ၾကီး ျပီးတဲ့အခါမွာ ရွးက နဂိုအေနကို အျမန္ဆံုး ျပန္ရေအာင္ ဆိုျပီးေတာ့ အျမန္ဆံုးျပန္ရေအာင္ဆိုေပမယ့္ တစ္ႏွစ္တည္းမႏွင့္ မရဘူး၊ ႏွစ္ႏွစ္တည္းနဲ႔ မရဘူး၊ ႏွစ္ႏွစ္၊ သံုးႏွစ္၊ ငါးႏွစ္၊ ေျခာက္ႏွစ္၊ ခုနစ္ႏွစ္၊ ရွစ္ႏွစ္၊ကိုးႏွစ္ ္ဆယ္ႏွစ္ အဲဒီလိုသူတို႔ လုပ္ယူရမယ္။

အဲဒီအထဲမွာ ရွင္နည္းေရာ အဂလူထြက္ဆိုတာမ်ိဳးလုိ သူတို႔ တိုင္းျပည္မွာ တေလာတုန္းက ရာသီဥတု ဆိုး၀ါးျပီးေတာ့ကာ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းေတြကလဲ အၾကီးအက်ယ္ ပ်က္စီးသြားတယ္။ ေနာက္ ေက်ာက္မီးေသြး လုပ္ငန္းေတြလဲဘဲ အေတာ္အၾကီးအက်ယ္ ထိခိုက္သြားတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ သူတို႔ အေတာ့္ကိုဘဲ ၾကီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ ထိခိုက္ေနေတာ့ကာ နဂို အေျခ အေနကို ၄၊၅၊၁၉ ႏွစ္ ဆိုသလိုနဲ႔ အျမန္ဆံုး ျပန္ေရာက္ေအာင္ဆိုျပီးေတာ့ သူတို႔ ဘာၾကိဳးစားေနသလဲ။ အဂၤလိပ္ျပည္မွ ထြက္တဲ့ ပစၥည္း၊ အဂၤလိပ္ျပည္မွ လုပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို အဂၤလိပ္ေတြ မ၀ယ္ႏိုင္ဘူး။ ဘာျပဳလို႔လဲ။ဥပမာ အ၀တ္အထည္ကို အဂၤလိပ္ျပည္က လုပ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ လုပ္တဲ့ အ၀တ္အထည္ကို အဂၤလိပ္ျပည္က လုပ္ေပမဲ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ေတြကို တႏွစ္ကို ႏွစ္ထည္ ၊သံုးထည္ အစရွိသည္အားျဖင့္ လိုသေလာက္ထပ္ ပိုျပီး မ၀တ္ရေအာင္၊ ကူပြန္ဆိုတာေတြ ေပးျပီးေတာ့ ဆိုင္ေတြမယ္ ေရာင္းတယ္။ အဲဒီ ကူပြန္ရမွ ၀ယ္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလို၀ယ္ႏိုင္ေတာ့ကာ အဲဒီလို ေပးျပီးေတာ့ ေရာင္းတဲ့၊ အ၀ယ္ခိုင္းတဲ့ ပိုတာေတြ မွန္သမွ်ကို ဘာလုပ္သလဲဆိုယင္ ႏိုင္ငံျခားကို ထုတ္ျပီးေရာင္းတယ္။ ႏိုင္ငံျခားက တခါ ဘိလပ္ကို သြင္းတဲ့ ပစၥည္ေတြက်ေတာ့လဲဘဲ အရင္ကလို အတိုင္းမသြင္းပဲနဲ႔ ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ တင္သြင္းျပီးေနာက္ အဲဒီ ႏိုင္ငံျခားက သြင္းတဲ့ အခ်ိဳ႕ကုန္ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေခြ်ေခြ်တာတာ အရင္ကထက္ အမ်ားၾကီး ေလွ်ာ့ေပါ့ျပီး အသံုးခိုင္းတယ္။ သူတို႔ဆီမွာ ဆိုယင္ ေရွးက စားရတဲ့ ေပါင္မုန္႔ နဲ႔ အခုစားရတဲ့ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ဆိုယင္ အခုအခါမွာ အင္မတန္ကို ေလွ်ာ့ျပီး စားရတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ိဳး စားရတယ္။ ဒီလို ေခြ်တာျပီး အခုေနအခါမယ္ လုပ္မွ၊ ေနာက္ ေလး၊ငါးေျခာက္ႏွစ္၊ခုႏွစ္ႏွစ္၊ ဆယ္ႏွစ္အစရွိသျဖင့္ အဲဒီလို ရွိလာတဲ့ အခါက်မွ အဂၤလိပ္ျပည္ဟာ အရင္နဂို အေျခအေနကို ျပန္ေရာက္ႏိုင္မည့္ အေၾကာင္းရွိတယ္။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ေနမယ္ဆိုယင္ေတာ့ သူတို႔မရႏိုင္ဘူး။

အဲဒီေတာ့ကာ ဒီလို တိုင္းျပည္က်က်နန ျဖစ္ေအာင္၊ထူေထာင္ႏိုင္ေအာင္ ဆိုယင္ အဂၤလိပ္ေတြဟာလဲ လြတ္လပ္တဲ့ တိုင္းျပည္ ျဖစ္ပင္ ျဖစ္ျငားေသာ္လည္း အလုပ္လုပ္ရတဲ့ ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတို႔ သိေစခ်င္တယ္။ အဲဒီအတိုင္းဘဲ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံဆိုတဲ့ တုိင္းျပည္ၾကီးဟာ ေတာ္လွန္ေရးေတြ ျဖစ္ျပီးတဲ့ေနာက္ ၊ပဌမ ေရွးဦးစြာ စစ္အေတာအတြင္းမွာေတာ့ ၀ါးကြန္ျမဴနစ္ဇင္ (war communism) ဆိုတာ ဒီ အေတာအတြင္းမွာ လုပ္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ ဆိုျပီးေတာ့ လုပ္တယ္။ အဲဒီ ျပီးတဲ့ေနာက္ စစ္ျပီးတဲ့အခါမွာလ (New Economic policy) ေခၚတဲ့ စီးပြာေရးစံနစ္ သေဘာမ်ိဳးဘဲ လုပ္ရတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ျပီးတဲ့ ေနာက္မွ တခါ ငါးႏွစ္ စီမံကိန္းေတြဆိုျပီးေတာ့ ငါးႏွစ္ စီမံကိန္းေတြ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံမွာ လုပ္ခဲ့တယ္။အဲဒီလို ငါးႏွစ္ စီမံကိန္းေတြ လုပ္စဥ္ အခါတုန္းက ဒီတႏိုင္ငံလံုးရဲ့ အေျခအေနအားလံုးကို ျခံဳၾကည့္ျပီးေတာ့ တတိုင္း တျပည္လံုးေကာင္းဖို႔၊အျမဲတမ္းေကာင္းဖို႔ကို ေရွ႕ရႈၾကည့္ျပီေတာ့ လုပ္ရတဲ့ အခါျဖစ္တဲ့အတြက္ လူေတြဟာ စားခ်င္တိုင္း ပဌမ မစားရဘူး။ ၀တ္ခ်င္တိုင္း မ၀တ္ရဘူး။ ေနခ်င္တိုင္း မေနရဘူး။ အဲဒီလို ျဖစ္ရတယ္။ ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ကို ျပန္လည္ ထူေထာင္ ၾကမယ္ဆိုလို႔ ရွိယင္လဲ (National Planning) ေခၚတဲ့ အဲဒီ စီမံကိန္းမ်ိဳးေတြနဲ႔ မလုပ္ဘဲနဲ႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တုိင္းျပည္ဟာ မၾကီးပြားႏိုင္ဘူး။ မထူေထာင္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သတိရွိေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပေဒသာပင္ဟာ ေျမက ေပါက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ပေဒသာပင္ ေပါက္ေအာင္ဆိုယင္၊ကြ်န္ေတာ္တို႔ အလုပ္လုပ္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ နားလည္ေစခ်င္တယ္။ အဲဒီေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရပင္ ရေသာ္ျငားလည္း၊ လြတ္လပ္ေရးရဲ့ တာ၀န္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔က မထမ္းေဆာင္ခ်င္ဘူး ဆိုယင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ရတဲ့ လြတ္လပ္ေရးဟာ ဒီကေန႔ ရျပီး မနက္ျဖန္ခါ တျခားလက္ ျပန္ပါသြားမွာဘဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိေစခ်င္တယ္။

ဒီေတာ့ အဲဒီ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခုတင္က စီမံကိန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လုပ္ေတာင္မွ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စကားခပ္ရိုင္းရိုင္း ေျပာရယင္၊ စကား ခပ္ရိုင္းရိုင္း ေျပာရယင္ဆိုတာ စကား ခပ္ရိုင္းရိုင္း ေျပာမွ လူေတြက မွတ္မိတယ္။ စကား ခပ္ရိုင္းရိုင္း ဆိုယင္ အေတာ့ကို ျပဲေအာင္ ၾကိဳးစားႏိုင္မွ၊ လုပ္ႏိုင္မွ အဲဒါအေတာ့ကို ကုန္းလုပ္ႏိုင္မွ၊ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ရွိတဲ့ အခါမွာ ေတာ္ကာက်မယ္။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ ခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္ အလုပ္မလုပ္ဘဲ ေနမယ္ဆိုလို႔ရွိယင္ ယိုးဒယားျပည္ရဲ့ အဆင့္အတန္းေတာင္ မွီမွာ မဟုတ္ဘူး။ ယိုးဒယား ျပည္ဆိုလို႔ရွိယင္ လြတ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံထဲမွာ ညံ့ညံ့ဘဲ၊ ညံ့ညံ့ပင္ျဖစ္ေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္နဲ႔ စာလိုက္ယင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ယင္ လြတ္လပ္ခ်င္းဘဲ၊ယိုးဒယားျပည္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ ထက္ေတာ့ သာတာဘဲ။ ဘယ္လိုသာမလဲဆိုယင္ စစ္တပ္ေတြ ဆိုလို႔ရွိယင္လဲ ေကာင္းေကာင္းရွိတယ္။ေရတပ္ ေတြလဲ ရွိတယ္။ ေလတပ္ေတြလဲ ရွိတယ္။ အျခား စစ္တပ္ေတြလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတယ္။ အဲဒီလိုအားျဖင့္ ယိုးဒယားက ရွိတာ ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ အဲဒီလို မရွိေသးပါဘူး။

ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တကယ္ဘဲ သုညကစျပီး အကုန္လံုး ျပန္ျပီးေတာ့ အုတ္ျမစ္ခ်ျပီး အလုပ္လုပ္ရမွာဆိုေတာ့ အျခားႏိုင္ငံေတြက ေျခလွမ္း တလွမ္း လွမ္းယင္၊ တျခားလြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြက ေျခလွမ္းတလွမ္း လွမ္းယင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေျခလွမ္း ၄၊၅၊၁၀ လွမ္း လွမ္းလိုက္ႏိုင္မွ၊ အဲဒီလို လိုက္ႏိုင္တဲ့အခါက်မွ ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ ၊ အႏွစ္ ၂၀ တန္သည္အားျဖင့္ အဲဒီလို တန္းတူ ညီမတူ ျဖစ္သြားမယ္။ တန္းတူ ညီတူ မျဖစ္သမွ် ကာလပတ္လံုး ဒီတိုင္းျပည္ၾကီးဟာ လြတ္လပ္တယ္ ဆိုေပမဲ့ ဟိုလူ႔ျမင္တဲ့အခါမွာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရ၊ ဒီလူ႔ျမင္တဲ့ အခါ မ်က္ႏွာခ်ိဳ ေသြးရနဲပ ဖာသယ္လို ႏိုင္ငံမ်ိဳး ျဖစ္ေနမွာဘဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ အတိအလင္း နားလည္ထားေစခ်င္တယ္ (ဩဘာသံမ်ား)။ အားမွ မွရွိေသးေတာ့ အဲဒီလိုဘဲ ျဖစ္ေနမွာဘဲ။ အဲဒီေတာ့ကာ အင္မတန္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ တခါထဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာရွိတဲ့ လူေတြ စည္းစည္း ရံုးရံုးနဲ႔ ရွိပါမွ ဖာသယ္သေဘာမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံမ်ိဳး မျဖစ္ဘဲ ေနမွာ။

အဲဒီေတာ့ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ေရး၊ တိုင္းရင္းသား လူထု ညီညြတ္ေရး၊စားဖားသမားေတြ ညီညြတ္တာ ကြ်န္ေတာ္ မလိုခ်င္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ေရး၊တိုင္းသူျပည္သား လူထု ညီညြတ္ေရး။အဲဒီညီညြတ္ေရး ႏွစ္ခု မရွိသမွ် ကာလပတ္လံုး၊ဒီတိုင္းျပည္ဟာ လြတ္လပ္ပင္ လြတ္လပ္ေသာ္ျငားလဲ ဘယ္ပါတီ တက္တက္၊ ဘယ္အစိုးရ လုပ္လုပ္၊ ဖာသယ္တိုင္းျပည္ ျဖစ္ေနမွာဘဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ ဒီႏွစ္ခုကို ခင္ဗ်ားတို႔ မပ်က္ျပားေစန႔ဲ။ ဘယ္သူကဘာလုပ္လုပ္ မပ်က္ပါေစနဲ႔။ အဲဒါ အင္မတန္ အေရးၾကီးပါတယ္။

ဒီေတာ့ ယခုျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနမွာဆိုယင္၊လြတ္လပ္ေရးကိစၥနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမင္တာ ေျပာရမယ္ဆိုယင္၊ လြတ္လပ္ေရးဟာ ရဖို႔ အေျခအေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကေလးမ်ားပါတယ္ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တယ္။ သို႔ေပမဲ့လဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာစကားလဲရွိတယ္။ အဂၤလိပ္စကားလဲရွိတယ္။ အဂၤလိပ္စကားကေတာ့ (Don't halloo till you are out of the wood) အရင္တခါလဲ ကြ်န္ေတာ္ေျပာသြားျပီးပါျပီ။စစ္ပြဲၾကီးအတြင္းက ေတာၾကီးမ်က္မဲအတြင္းက မထြက္မိခင္ ငါေတာ့ ေဘးလြတ္ျပီလို႔ မေအာ္ပါနဲ႔ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးဘဲ။ အဲဒီအတိုင္းဘဲ။ ကြ်န္ေတာ္က တခါ ျခေသၤ့မင္း ဥပမာကို ေျပာရမယ္ဆိုယင္ ျခေသ့ၤမင္းမ်ားဟာ ေတာေကာင္ကို လိုက္တဲ့ ေနရာမွာ ၾကီးတာငယ္တာ ပဓာနမထားဘဲနဲ႔၊ ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ လံု႔လစိုက္တဲ့ေနရာမွာ အဲဒီအတုိင္းဘဲ လံု႔လစိုက္သြားတယ္။ အဲဒီလို ထံုးအတိုင္းဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ပန္းတိုင္ေရာက္တဲ့အထိ ေအာင္ျမင္လာတဲ့ တိုင္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ၾကိဳးစားမႈ ၊အားထုတ္မႈကို ေလွ်ာ့လို႔မျဖစ္ဘူး။လံု႔လ ၀ိရိယကိုေလွ်ာ့လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဆထက္ထမ္ပိုးသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ဖို႔လိုတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဗမာေတြမွာ ေစာက္က်င့္တခုရွိတယ္။ ဘာေစာက္က်င့္ တခုရွိသလဲဆိုယင္၊ဒါကလဲဘဲ ကြ်န္ေတာ္ တို႔ ကြ်န္ျဖစ္ခဲ့ၾကရတဲ့အတြက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။။ဘာလဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းက ပုသိ္မ္ဖက္ကို သြားတဲ့အခါ ေလွျပိဳင္ပြဲတခုရွိတယ္။ ေလွျပိဳင္ပြဲလုပ္ခဲ့တယ္။ေလွျပိဳင္ပြဲလုပ္တဲ့အခါမွာ ဘာျဖစ္သလဲဆိုေတာ့ ေလွေတြျပိဳင္လိုက္တာ ႏွစ္စင္းျပိဳင္တဲ့အခါမွာ ႏိုင္တဲ့အစင္းက ပန္းတိုင္မေရာက္ေသးဘူး၊ေရွ႕ကို နဲနဲေရာက္တယ္ ဆိုယင္ဘဲ တက္ေထာင္တယ္။ ၾကြားတယ္။ တခါရႈံးတဲ့ေနာက္က ေနတဲ့ေလွကလဲဘဲ ပန္းတိုင္မေရာက္ေသးဘူး. ၾကိဳးစားခ်င္ ၾကိဳးစားႏိုင္ေသးတယ္။ မၾကိဳးစားခ်င္ေတာ့ဘူး။ ရႈံးေတာ့မွာပါဘဲကြာဆိုျပီး ေျခပစ္လက္ပစ္နဲ႔ တယ္မခတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ဒါဟာ ဘာလဲဆိုယင္ တကယ့္တိုင္းျပည္ထူေထာင္တဲ့ေနရာမွာ လြတ္လပ္တဲ့ လူမ်ိဳးနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ စိ္တ္ဓါတ္မ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးဟာ ကြ်န္ျဖစ္မဲံ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး၊ ကြ်န္ရဲ့ စိိတ္ဓာတ္မ်ိဳး၊ ဒီစိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ရွိေနသမွ်ကာလပတ္လံုး က်ဳပ္တို႔ဗမာေတြ ကြ်န္ျဖစ္ေနမွာဘဲ. လြတ္လပ္ေရးရယင္လဲ ျမန္ျမန္ ျပန္ကြ်န္ျဖစ္မွာပါဘဲ။ ေနာက္ဆံုးတေန႔ မရႈံးတဲ့ တိုင္ေအာင္ ကြ်န္မျဖစ္တဲ့တိုင္ေအာင္ ခုနကလို ဖာသယ္ လြတ္လပ္ေရး ျဖစ္ေနမွာဘဲ။ ဘယ္လိုလဲဆိုယင္ အက်င့္က အဲဒီလိုနဲနဲေလး ႏိုင္လာတယ္။ ေရွ႕က သာလာတယ္ဆိုယင္ တက္ေထာင္ခ်င္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္။ ေလွတစင္းဟာ အဲဒီလို ေရွ႕ကသာလာလို႔ တက္ေထာင္မိတာနဲ႔ ပြဲတပြဲမွာ ရႈံးကိုရႈံးသြားတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္တယ္။

ျပီးေတာ့ ေဘာလံုးပြဲကိုၾကည့္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာေတြ ေဘာလံုးပြဲမွာ ကန္ၾကတဲ့ အခါမွာဆိုယင္ ကိုယ္က ပဌမ စဂိုးသြင္းရတယ္ ဆိုယင္ အေတာ္ အားတက္လာတယ္။ အားတက္လာတာနဲ႔ ၊ကန္တာနဲ႔၊ျပဳတာနဲ႔ ေနာက္တခါ အဲဒီလိုျဖစ္တဲ့ အခါမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဂိုးေလးမ်ားလာတယ္ ဆိုယင္ ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ ကန္ခ်င္လာတယ္။ ငါႏိုင္မွာဘဲ ဆိုျပီး အဲဒါနဲ႔ေနျပီး တဖက္ကေနျပီး ေနာက္ဆံုး အျပီးသတ္မွာ ကပ္ျပီး ျပန္ျပီးေတာ့ ဂိုးသြင္းသြားလို႔ သေရ ျဖစ္ျဖစ္၊ရႈံးတာျဖစ္ျဖစ္၊ျဖစ္သြားတာမ်ိဳးလဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေဘာလံုးပြဲ ရာဇ၀င္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ျပန္စဥ္းစားယင္ေတာ့ ေတြ႔မွာဘဲ။ ဒါတင္ မကေသးဘူး ဒီရံႈးသြားတဲ့ လူကလဲ ေဘာလံုးကန္လို႔ရွိယင္ ပဌမအပိုင္း နာရီ၀က္မွာ ရံႈးသြားယင္ေတာ့ ေတာ္ေသးရဲ့။ က်န္ေသးတဲ့ ဒုတိယ နာရီ၀က္မွာ ကန္လို႔ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုယ့္ဖက္က ဂိုးမသြင္းႏိုင္ဘူးဆိုယင္ အဲဒီအခါက်ယင္ လူကိုခ်တယ္။ ဒါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာေဘာလံုးကန္တဲ့ ေဘာလံုးပြဲ အက်င့္ဘဲ။ အဲဒါ (sporting spirit )မရွိဘူး။ ဒါဘာလဲ ဆိ္ုလို႔ွရိွယင္ ဗမာေတြ စိတ္ထဲမွာ ဗမာေတြဟာ စိတ္ဓါတ္ထက္တယ္။ ဘာညာနဲ႔ တလြဲဆံပင္ေကာင္းေနတယ္ ဆိုတာနဲ႔ အတူတူဘဲ။ ဒီစကားဟာ ဒီေနရာမွာ သံုးဖို႔ဟာေတြဘဲ။ ဗမာေတြ စိတ္ဓါတ္က မဟုတ္တဲ့ ေနရာမွာ သြားျပီးေကာင္းေနတယ္။ တကယ့္ေနရာေတြက်ေတာ့ အသံုးမက်ဘူး။ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ဆိုတာမ်ိဳးမွာ အသံုးမခ်တက္ဘူး။ ဗမာျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္တဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာ အသံုးမခ်တက္ဘူး။ ဗမာ ဗမာခ်င္း ခ်ဖို႔ လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္ခ်င္တယ္။ဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္ခ်င္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ အက်ိဳးမရွိဘူး။ ဒီတိုင္းျပည္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လည္ မထူေထာင္ႏိုင္ဘူး။ ဒီတိုင္းျပည္ ဘယ္ေတာ့မွ မလြတ္လပ္ႏိုင္ဘူး။ လြတ္လပ္ယင္လဲ ဘယ္ေတာ့မွ က်က် နန လြတ္လပ္ေရး မျဖစ္ဘူး။

အဲဒီေတာ့ကာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဲဒီ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးကို လံုး၀ ေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔လိုတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ ဘာအလုပ္ ဘဲလုပ္လုပ္ ၊ေနာက္ဆံုးတေန႔ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ရံႈးမယ္ထင္တယ္ ျဖစ္ေစ၊ႏိုင္မယ္ထင္တယ္ ျဖစ္ေစ၊မေလွ်ာ့တမ္း ဇြဲနဲ႔လုပ္သြားရတယ္။ စစ္တိုက္တဲ့ ေနရာမွာလဲ အဲဒီ အတိုင္းသြားရမယ္။

အဂၤလိပ္ေတြကိုၾကည့္။ အဂၤလိပ္ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေပၚမွာ အုပ္ခ်ဴပ္ေနလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕ မုန္းေပမဲ့ အဂၤလိပ္ေတြမွာ ခ်ီးမြမ္းစရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ခုျပီးခဲ့တဲ့ စစ္ၾကီးမွာ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ အက်ဥ္းအက်ပ္ ေရာက္သလဲ။အဲဒီအက်ဥ္းအက်ပ္ထဲက ေနျပီးေတာ့ကာ တခါတည္းကို လြတ္ေျမာက္လာေအာင္ ဘယ္ေလာက္ တခါတည္းကို အံၾကိတ္ျပီးေတာ့၊ခါးေတာင္းက်ိဳက္ျပီးေတာ့ ၾကိဳးစားလာသလဲ။ ဒီမူေတြကို ၾကည့္ပါ အခုလဲဘဲ သူ႔တိုင္းျပည္မွာ ေနတာေတြကိုၾကည့္။သူတို႔တိုင္းျပည္လဲဘဲ အခုလို က်ပ္က်ပ္တည္းတည္းေနရတာ လူေတြ မညည္းဘူးလားဆိုေတာ့ ပုထုဇဥ္ဘ၀ ညည္းေတာ့ညည္းၾကမွာပါဘဲ၊ညည္းၾကတယ္၊ညည္းျငားေသာ္လဲဘဲ စည္းနဲ႔ ကမ္းနဲ႔ ညည္းၾကတယ္။ စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ေနၾကတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာေတာ့ ၊စည္းကမ္းကို ယခုအခါမွာ မွရိွဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။ စည္းကမ္းမရွိေတာ့ကာယခု ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ ေနရာေတြမွာ ယခုအခါမွာ၊နယ္ခ်ဲ႕သမားသေဘာက်မဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ေနတယ္။ ယခု ကြ်န္ေတာ္ တိတိ လင္းလင္း ေျပာထားစမ္းမယ္။ ဗမာျပည္မွာ လူထုညီညြတ္ေရး၊ တိုင္းရင္းသား ညီညြတ္ေရးေတြဟာ မျပိဳကြဲဘဲနဲ႔ ဘယ္သူမွ ေဖာက္ထြင္းလို႔ မရလို႔ရွိယင္၊ေနာက္ျပီးေတာ့ကာ လက္၀ဲသမားဆိုတဲ့ လူငယ္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ညီညြတ္သည္ထက္ ညီညြတ္ယင္ အဲဒီ အင္အားဟာ ၾကီးၾကီးသေလာက္ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ လြတ္လပ္ေရးဟာ ပိုေကာင္းလာမယ္။အဲဒီ အင္အားဟယ ငယ္ ငယ္သေလာက္ ခင္ဗ်ားတို႔ လြတ္လပ္ေရးဟာ ရတယ္ဆိုေပမဲ့ နည္းေနမယ္။ အခြင့္အေရး နည္းေနမယ္။ ေနာက္တခါ အဲဒီလို ေနရာမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားတခ်ိုဳ႕ ေျခထိုးတာကို ခင္ဗ်ားတို႔ ေယာင္မွားလို႔ အင္မတန္ ဖရိုဖရဲ ျဖစ္ၾကယင္ေတာ့ျဖင့္ယင္ အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ လြတ္လပ္ေရး ရမွာမဟုတ္ဘူး။အဲဒါ အဂၤလိပ္က ေပးခ်င္တာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အိႏိၵယမွာဆိုယင္ မယူမျဖစ္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကို ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒါမ်ိဳးေတြကိုလဲ သတိထားဖို႔ရွိပါတယ္။

အဲဒါေတြကို အားလံုးကုန္ သတိထားျပီး ၊ယခုတိုင္းျပည္ ျပည္လည္ထူေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ အနည္းငယ္ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။ ဒီတိုင္းျပည ျပည္လည္ ထူေထင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ကာ ယခု ကြ်န္ေတာ္တို႔ရွိေနၾကတဲ့ အေျခအေနမွာ အင္မတန္ဘဲ ဆိုးေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္ဟာ ဒီစစ္ၾကိီး ျပီးတဲ့ေနာက္ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ မေအးႏွစ္ခါနာျဖစ္တဲ့ ဗမာႏိုင္ငံလို ႏိုင္ငံ မရွိေသးပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ဟာ ဂ်ပန္၀င္လာတုန္းကလဲ စစ္ေျမျပင္ဘဲ၊ အဂၤလိပ္ျပန္၀င္လာတုန္းကလဲ စစ္ေျမျပင္ဘဲ။ အဲဒီလို မိေအး ႏွစ္ခါနာျဖစ္တဲ့ ဗမာျပည္ဟာ အင္မတန္ဘဲ စီးပြားေရးမွာ ပ်က္စီးတယ္။ အဂၤလန္ျပည္မွာလဲဘဲ စီးပြားေရး ပ်က္စီးတယ္။ အဂၤလန္ျပည္မွာ စီးပြားေရး ပ်က္စီးေတာ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ ကေတာ့ စီမံကိန္းေတြ ဘာေတြနဲ႔ သိပ္ျပီးေတာ့ က်က် နနေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္နဲ႔စာယင္ အင္မတန္ကို စံနစ္ပိုေကာင္းတယ္။ အဲဒါေတြလုပ္ျပီး ၊ ေခြ်ေခြ်တာတာနဲ႔ ေနာင္ ၄၊၅၊၁၉ ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ က်လို႔ရွိယင္ တကယ္ေခ်ာင္လည္လာေအာင္ဆိုျပီး ၾကိဳးစားေနၾကတယ္။ အဆင့္အတန္း ျမင့္သထက္ ျမင့္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနၾကတယ္။ ဆိုဗီယက္ယူနီယံမွာ ဆိုယင္ စစ္ၾကီးျပီးယင္ ျပီးခ်င္း ငါးႏွစ္ စီမံကိန္းဆိုတာ လုပ္ျပီးေတာ့ကာ တခါထဲ ယခု ျခိဳးျခံမႈေတြ လုပ္ေနတယ္။ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံမွာ ေရွးကလို စားရ၊ေသာက္ရ၊ေနရ၊ထိုင္ရတာ မွရွိေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုယင္ စစ္ေၾကာင့္ အင္မတန္ဘဲ ပ်က္စီးတဲ့ အတြက္၊ျပန္ျပီးေတာ့ ေခြ်တာရတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ျပန္ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီလို ျဖစ္ေနတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္မွာေတာ့ ဒါ ႏိုင္ငံျခားထြက္ၾကည့္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔သိမယ္။ စစ္ျဖစ္ေနတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ ဂ်ပန္ျပည္ေရာက္ဘူးတယ္။ ဂ်ပန္ျပည္ ေရာက္ဘူးလို႔ ဂ်ပန္ျပည္က လူေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္လို ၀၀လင္လင္၊ေပါေပါမ်ားမ်ား မစားရဘူး။ အ၀တ္အထည္ေတြမွာလဲ ေပါေပါမ်ားမ်ား မ၀တ္ရဘူး။ အစားစားတဲ့ ေနရာမွာလဲ၊၀၀လင္လင္ မစားရရဘူး။ ေနရတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေနရတယ္။ ဒါေတာ့ မွန္တယ္။ ဒါေတာ့ ႏွစ္ရွည္လမ်ား လုပ္ထားတဲ့အတြက္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေနရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္ကေတာ့ အဲသည္လို မဟုတ္ဘူး။ ပံုေပါလေအာ စားေသာက္ ေနထုိင္ၾကတာဘဲ။ က်ပ္က်ပ္ တည္းတည္းဆိုတဲ့ အထဲကေနျပီးေတာ့ အဲဒီလိုေနၾကတာဘဲ။ ဟိုတုန္းက ဂ်ပန္ျပည္ဟာ စံနစ္မေကာင္းလို႔ ဒီလို က်ပ္တည္းေနရတယ္ ထင္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ ေအာက္ေမ့ေနတယ္။ အခု ဒီစစ္ၾကီးျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လုိက္ၾကည့္တယ္။ စာထဲမွာလဲ ဖတ္ရတယ္။ကိုယ္တိုင္လဲ ျမင္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေတြလဲရွိတယ္။ အိႏိၵယျပည္ကို သြားၾကည့္ပါ။ ဥပမာ ေဟာ္တယ္ေတြ သြားယင္ ကုိယ့္မိတ္ေဆြေတြ ေခၚျပီး ေကြ်းခ်င္တိုင္း မေကြ်းႏိုင္ဘူး။ တခါကို ၂၄ ေယာက္ထက္ ပိုျပီး မေကြ်းႏိုင္ဘူး။ ေပါင္မုံ႔မရဘူး၊အာလူးတခုတည္းရတယ္။ ထမင္းအလွ်င္းမရဘူး။ ေနာက္ျပီးေတာ့ တခါတည္းဟင္းလဲ တမယ္ထက္မပိုရ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆန္းကေဖးတို႔ သြားစားတဲ့ လူေတြက ဟင္းတမယ္မကဘူး။ ႏွစ္မယ္မကဘူး၊သံုးမယ္မကဘူး၊ေလးမယ္မကဘူး၊ စားခ်င္သေလာက္စား၊ ဘာအကန္႔အသက္မွမရွိဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ျဖစ္ေနတယ္။ အဂၤလန္ျပည္မွာ အဲဒါမရဘူး။ ဆန္မရဘူး။ ေပါင္မုန္႔ဆိုရင္ အရင္ကထက္ ေလွ်ာ့ရတယ္။ တျခားတိင္းျပည္ေတြမွာ အဲဒီလို ေခြ်ေခြ်တာတာ ၾကိဳးပမ္းျပီးေတာ့ အခုေနအခါမယ္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္က က်ပ္က်ပ္တည္းတည္းေနရတဲ့ အထဲက ဒီလိုေပါလေအာ သံုးၾကတုန္း စြဲၾကတုန္းဘဲ။

အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာေတြက ဆီမရွိ မစားႏိုင္ဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ဆီမရွိမစားႏိုင္တာကေတာ့မွန္တယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီဆီေတြဟာ ဘာအတြက္ သံုးေနၾကတာလဲ။ ပံုေပါလေအာ သံုးသလား၊ မသံုးဘူးလား၊ တျခားတိုင္းျပည္ေတြ သြားၾကည့္ပါ။ ဆီကိုဒီလို ပံုေပါလေအာ သံုးႏိုင္သလား၊ မသံုးႏိုင္ဘူးလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔ဆီေတြကို ပံုေပါလေအာ သံုးေနတာ ခင္ဗ်ားတို႔စိတ္ထဲမွာ ဘာမွ အေရးမၾကီးဘူးလို႔ ထင္တယ္။ အဲဒီလို ပံုေပါလေအာ သံုးတဲ့အတြက္ ကုလားျပည္ကေနျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ေစ်းၾကီးတယ္။ ၾကီးတယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ပံုေပါလေအာသံုးေနလို႔ ဒီဆီေတြကို တျခားႏိုင္ငံက သြင္းေနရတဲ့အတြက္၊ အပိုသြင္းေနရတဲ့အတြက္ ေစ်းၾကီးတယ္။ ၾကီးတယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ပံုေပါလေအာသံုးေနလို႔ ဒီဆီေတြကို တျခားႏိုင္ငံက သြင္းေနရတဲ့အတြက္၊ အပိုသြင္းေနရတဲ့အတြက္ ေစ်းၾကီးတဲ့ ေနရာမွာ အေၾကာင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဥပမာ တစ္ခု၊ အေၾကာင္းတစ္ရပ္ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပမယ္။ ငရုတ္၊ ၾကက္သြန္ၾကည့္။ ဗမာျပည္မွ ငရုတ္၊ ၾကက္သြန္က ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ စိုက္ယင္ မရင္ႏိုင္ဘူးလား။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ေဘးမွာ ကြ်န္ေတာ္စိုက္တားတယ္။ အဲဒီ ကိုယ့္ဖာသာ ကိုယ္အိမ္ရာကြက္လပ္ ရွိတဲ့လူေတြက၊ စိုက္ၾကပါလား။ မစိုက္ၾကဘူး။ ေစ်းမွာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေတြက ၀ယ္စားခ်င္ၾကတယ္။ ေစ်းမွာ ၀ယ္စားေတာ့ အဲဒီငရုတ္၊ ၾကက္သြန္ေတြက ဘယ္ကလာတယ္မွတ္သလဲ။ အိႏိၵယျပည္က လာတယ္။ အိႏိၵယ ျပည္ကလာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ အိႏိၵယျပည္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ ပိုက္ဆံေပးေနရတယ္။ အဲဒီလိုေပးေနရတဲ့အတြက္ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ရနိုင္တဲ့ပစၥည္းကို တျခားႏိုင္ငံက ၀ယ္ေနရတဲ့အတြက္ ခင္ဗ်ားတိုပမွာ အခုေစ်းၾကီးတယ္။ ၾကီးတယ္ဆိုတာ ဒါေတြျဖစ္တာဘဲ။ အေၾကာင္းတစ္ရပ္က ဆန္စားတဲ့ေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆန္စားတဲ့အေနနဲ႔ ဒီအဟာရဓာတ္က်မ္းေတြကို နားလည္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာ စားရတဲ့ အဟာရ အကုန္ပ်မ္းမွ်ျခင္း တြက္ၾကည့္မည္ဆိုရင္ တျခားႏိုင္ငံေတြထက္ ပိုေနတယ္။ ပိုေနေတာ့ အခုကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္မွာ ဆန္ကေတာ့ လံုေလာက္တယ္။ လံုေလာက္ရံုတင္မကဘူး။ ပိုေနတယ္။ ႏိုင္ငံျခား တင္ရတယ္။ တင္ေရာင္းရတယ္။ ႏိုင္ငံျခား တင္ေရာင္းရေပမယ့္ ကြ်န္ေတာတ္ို႔ စစ္မျဖစ္ခင္ကေလာက္ မပိုဘူး။ ပိုပို လွ်ံလွ်ံ မရွိဘူး။ အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကုန္ေတြ စားတာကလဲ ေရွးကထက္ ေလွ်ာ့လဲမစားဘူး။ အရင္က လိုဘဲ ပံုေပါလေအာ စားတုန္းဘဲ၊ အပိုေတြ အမ်ားၾကီးရွိတုန္းပဲ။

အဲဒီေတာ့ေကာ ယခုျဖစ္ေနတာက စစ္မျဖစ္ခင္ကေလာက္ ဆန္မထြက္ဘူး။ ဆန္မထြက္တဲ့အထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလွ်ာ့စားၾကသလားဆိုေတာ့ ေလွ်ာ့မစားဘဲ ပံုေပါလေအာင္ စားေနၾကတုန္းဘဲ။ အဲဒီအထဲမွာ ဆန္လွဴတဲ့အတြက္ ေငြတစ္ကုေဋေက်ာ္ဖိုးလဲ ဆံုးေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္က ၀င္ကုန္နဲ႔ ထြက္ကုန္မွာ အရင္စစ္မျဖစ္ခင္တုန္းက မ်ားတယ္။ အဲဒီမ်ားတဲ့ ေနရာမွာလဲ ဆန္ကုန္ကူးတဲ့အတြက္ အျမတ္အမ်ားဆံုးရတယ္။ ယခု ဆန္ကိုသာလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အမ်ားဆံုး အားကိုးရတယ္။ အဲဒီလို ဗမာေတြရဲ ႔ အသက္မေသခင္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥမွာ စစ္ျပီးေတာ့ ပ်က္စီးေနတဲ့အတြက္ ႏြားေတြလုသြား၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ သူခိုး ဓားျပေဟာင္းေတြ ေသာင္းက်န္းမႈေတြေၾကာင့္ လယ္ယာေတြ ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္၊ ေရွးကလဲ မထြက္ဘူး။ ေရွးကလဲ မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ အဲဒီမထဲမွာ ခင္ဗ်ားတို႕ ပံုေပါလေအာ စားတုန္းဘဲ။ အဲဒီအထဲမွာ ဆန္လုတဲ့လူက လုၾကတယ္။ ေငြတစ္ကုေဋေက်ာ္ဖိုး ဆံုးသြားတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေတာ့ကာ ဒီလိုျဖစ္ေနတာေတြ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ပ္တယ္၊ က်ပ္တယ္ဆိုတာ၊ ဒါဘာအံ့ၾသစရာ ရွိသလဲ၊ က်ပ္မွာဘဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေျပာခ်င္တယ္။

အဲဒီေတာ့ ယခုတိုင္းျပည္မွာ မျငိမ္အသက္ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥ ဆူဆူပူပူ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥေတြဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ိဳးရွိသလာ။ အက်ိဳးမရွိဘူးလား ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ ထပ္မစဥ္းစားၾကည့္။ ခင္ဗ်ားတို႔ အက်ိဳးရွိတယ္၊ မရွိဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားဖို႔လိုတယ္။ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က တစ္ခါတေလ အေျပာအဆိုမွားတာရွိရင္ ရွိမယ္။ သို႔ေသာ္လဲဘဲ ေစတနာကေတာ့ သန္႔ရွင္းလ်က္ပါဘဲ။ ဒါကြ်န္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာ ၀န္ခံရဲပါတယ္။ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ ဖြဲ႔က ပုဂိဳလ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္တည္းက ေဖာက္ျပန္သြားတဲ့လူရွိခ်င္ ရွိမယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အဖြဲ႔အေနအားျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မေဖာက္ျပန္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိေစခ်င္တယ္။ အဲဒီအတိုင္းဘဲ မေဖာက္ျပန္တဲ့ သန္႔ရွင္းတဲ့ေစတနာနဲ႔ ေျခလွမ္းမွန္မွန္နဲ႔ ေနျပီးဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ဆိုျပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ေအာင္ တစ္စတစ္စ ရုပ္လံုးလဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေပၚေပၚလာခဲ့ျပီ။ ေနာက္ရက္မ်ားမၾကာမွီမွာဆိုရင္ တစ္ဆင့္တက္ျပီး ခင္ဗ်ားတို႔ အဲဒီ ရုပ္လံုးေပၚလာတာကို ျမင္ရမွာဘဲ။

တိုင္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမွာလဲဘဲ အဲဒီလိုဘဲ တစ္ဆင့္တက္ျပီး ရုပ္လံုးေပၚလာတာ ျမင္ရအံုးမွာဘဲ။ အဲဒီလိုေပၚလာျပီးေတာ့ တစ္ဆင့္ထက္တစ္ဆင့္ လုပ္ေနရာမွာ အေကာင္းဆံုး၊ အလြယ္ဆံုး၊ အေအးဆုံးဆိုတဲ့နည္းကို ကြ်န္ေတာ္တို႔က ပထမဦးစြာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရွာျပီး လုပ္မွာဘဲ။ သို႔ေသာ္လဲပဲ အဲဒီလိုလုပ္လို႔ မရဘူးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေရွးကလဲေျပာလာခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ "ခင္ဗ်ားတို႔ျပန္ျပီး စဥ္းစားၾကည့္။ ေအးေအးနဲ႔ မရရင္ရႏိုင္တဲ့နည္းနဲ႔ လုပ္ရမွာဘဲ။ ဒီေတာ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ကို အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ လႊတ္ေတာ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဆီးအတား အာဏာလႊဲေျပာင္းယူႏိုင္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပထမေရွးဦးစြာ ဒီသေဘာကို ထားျခင္း သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္အခါေရာကလို႔ အၾကည္အသာဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ိဳး မျဖစ္လို႔ရွိရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က အတင္းလုပ္မွာဘဲ ဆိုတာေတာ့ ဒါေျပာထားျပီးသား။ ဘာမွ ကြ်န္ေတာ္ ထပ္ေျပာေနစရာ မလိုပါဘူး။

ဒီေတာ့ အတင္းလုပ္တဲ့အခါမွာလဲ ခင္ဗ်ားတို႔ အဆင္သင့္ ရွိေနရမယ္။ ဆယ္ေရး တစ္ေရး၊ ကိုးေရး တစ္ရာ ရွိေနရမယ္။ ယခုအခါမွာလဲဘဲ ကိစၥမျပီးေသးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သိပ္အားမေလွ်ာ့ရေသးဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ အရင္တစ္ခါ ေျပာခဲ့သလိုဘဲ နိုင္ငံေရးဖက္က ေအးေနျပီးေတာ့ကာ၊ မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ ဆူတဲ့ပူတဲ့ဖက္က ပိုလာသလို ျဖစ္ေနပါတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဲဒီေတာ့ကာ အဲဒီလို မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈေတြကို ဗမာျပည္ခ်စ္တဲ့ လူေတြမွန္သမွ် ၀ိုင္း၀န္းကူညီႏွိမ္ႏွင္းဖို႔ လိုတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အားေပးဖို႔ မလိုဘူး။ သို႔ေသာ္လည္းဘဲ ဗမာျပည္ရဲ ႔ လြတ္လပ္ေရးကို ထူေထာင္ေရး၊ ဗမာျပည္တုိင္းသူ ျပည္သား ညီညြတ္ေရး၊ လူထုရဲ ႔ညီညြတ္ေရး ထက္ထမ္းပိုးတိုးျပီး လုပ္ၾကဖို႔လိုတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကလဲ ဒီေနရာမွာဆိုရင္ လုပ္လာတဲ့ေနရာမွာ လိုေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲ သိပ္မေက်နပ္ေသးဘူး။ အဲဒီေတာ့ကာ ဒါေတြအားလံု အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္ၾကမွသာလွ်င္ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာလဲဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေရွ ႔ဆက္ျပီးေတာ့ကာ အားလံုး နင္းကန္ျပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္ႏိုင္မွ အႏွစ္၂၀ ေလာက္ၾကာရင္ တန္ကာက်မယ္။

အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ၾကာရင္ တန္ကာၾကမယ္ဆိုတာက ကြ်န္ေတာ္ နည္းနည္း ထပ္ရွင္းျပခ်င္ေသးတယ္။ ဥပမာနဲ႔ ေျပာခဲ့ခ်င္တယ္။ ဥပမာ ပညာေရး ၾကည့္မယ္။ ပညာေရးမယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဗမာျပည္မယ္ အရင္စစ္မျဖစ္ခင္ တုန္းကထက္ အင္မတန္ေအာက္က် ေနာက္က် ျဖစ္ေနတယ္။ အင္မတန္ ေအာက္က် ေနာက္က် ျဖစ္ေနေတာ့ကာ အခမဲ့ မူလတန္းပညာ မသင္မေနရ ဥပေဒ လုပ္ေပးပါလို႔ ေျပာတယ္။ ဥပေဒသာလုပ္ေပမဲ့၊ ဘယ္ေလာက္ၾကိဳးစား၊ ဘယ္ေလာက္အလုပ္လုပ္မွ၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ အဲဒီအခမဲ့ မူလတန္း မသင္မေနရ ပညာဆိုတာ ဗမာျပည္တစ္ျပည္လံုး၊ ရြာတိုင္း၊ ျမိဳ ႔တိုင္းမွာျဖစ္မလဲဆိုတာက အႏွစ္ ၂၀ ၾကာေလာက္မွ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ယခုရွိတဲ့ ဆရာေတြက အင္မတန္နည္းေနတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းေတြမွာ သံုးမဲ့ပစၥည္းကိရိယာ တန္ဆာပလာ၊ စာအုပ္ခဲတံ၊ ေက်ာက္သင္ပုန္း၊ ဘီဒိုအကုန္လံုးရွိရမယ္။ ဒါေတြလဲ စံုစံုလင္လင္ ရွိရမယ္။ အဲဒီဟာေတြအတြက္ ကုနမာ့္ေငြေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ကုနမလဲဆိုရင္၊ ကုေဋေပါင္းအမ်ားၾကိး ခ်ီျပီးေတာ့ကုန္မယ္။ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကုန္လုပ္ပါမွ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ရွိမွ ခင္ဗ်ားတို႔ ဗမာျပည္တစ္ျပည္လံုး အခမဲ့ မူလတန္း မသင္မေနရ ပညာဆိုတာ တစ္တိုင္းတစ္ျပည္လံုး ရြာတိုင္း၊ ျမိဳ ႔တိုင္းမွာ ျဖစ္မယ္။

ေနာက္ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကာကြယ္ေရးဖက္ၾကည့္၊ စစ္တပ္ေတြ အခု ကြ်န္ေတာ္တို႔ရွိတဲ့ စစ္တပ္ဘာရွိသလဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရွိတဲ့ စစ္တပ္ ဗမာျပည္မွာ ဆူတာပူတာ ႏွိမ္ဖို႔ေတာ့ လံုေလာက္တယ္။ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ အဲဒီ ဆူတာပူတာရွိတဲ့အတြက္ စစ္တပ္ေရာ။ ပုလိပ္တပ္ေရာ ခါတိုင္းထက္ ႏွစ္ဆ အခုပိုထားေနရတယ္။ အဲဒီလို ႏ်စ္ဆပိုထားရတဲ့အတြက္ ႏွစ္ဆ ပိုစရိတ္ကုန္တယ္။ ႏွစ္ဆပို စရိတ္ကုန္တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူဆီကလဲ၊ ခင္ဗ်ား တို႔ ေပးတဲ့အခြန္ေတြဆီက ႏွစ္ဆပိုစရိတ္ကုန္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားဆို႔မွာ အခုျပန္ေစ်းၾကီးတယ္။ ေစ်းေတြၾကီးတယ္။ ၾကီးတယ္ဆိုတာ ဒီလိုအေၾကာင္းေတြဘဲ။ တိုင္းျပည္ ကာကြယ္ဖုိ႔ကိစၥမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စစ္တပ္ေတြက မလံုေလာက္ေသးဘူး။ ကုန္းတပ္ဆိုတဲ့ ကုန္းတပ္ စစ္တပ္ကလဲ ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ေသးဘူး။ သံခ်ပ္ကာ ကားတပ္ဆိုတာေတြ ရွိေသးဘူး။ ဒီတပ္မ်ိဳးဟာ အခုလိုေခတ္မွာျဖစ္တဲ့ စစ္ၾကီးမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ ၾကီးမားတဲ့ ရန္သူနဲ႔ အင္အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လက္နက္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ တိုက္ခုိက္တယ္ဆိုရင္ နာရီပိုင္းအတြင္း ျပဳတ္မယ္။ အခု ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ရွိတဲ့ေရတပ္ဆိုတာက ဟန္ျပေရတပ္ဘဲ ရွိေသးတယ္။ တကယ့္တကယ္ ဘာမွတိင္းျပည္ကို တကယ္မကာကြယ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ေလတပ္ဆိုတာ အခုမွ စတုန္းရွိေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ကာေ လတပ္ကိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားျပမယ္။ တျခားဟာေတြ မစသ္းစားနဲ႔။ ေလတပ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီတိုင္းျပည္လို ေလတပ္မ်ိဳးဟာ အဖ်င္းဆံုး ေလယာဥ္ပ်ံ ၅၀၀ ေလာက္ေရွ ႔တန္း ေလယာဥ္ပ်ံေခၚပါတယ္။ Firt line Plane အဖ်င္းဆံုးစစ္ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း ေလယာဥ္ပ်ံ ၅၀၀ ေလာက္ရွိမွ၊ ဒါေတာင္မွ လံုေလာက္တယ္လို႔ မေခၚႏိုင္ေသးဘူး။ သို႔ေသာ္လဲ တူတူတန္တန္ကေလး တိုက္ႏိုင္တယ္လို႔ မေခၚနိုင္ေသးဘူး။ သို႔ေသာ္လဲ တူတူတန္တန္ကေလး တိုက္ႏိုင္တယ္။ ေလယာဥ္ပ်ံတစ္စင္းတစ္စင္း ဘယ္ေလာက္က်တယ္၊ ငါးသိန္း၊ တစ္သန္းစသည္ျဖင့္ က်တယ္။ အဲဒီေတာ့ ေလယာဥ္ပ်ံအစင္း ၅၀၀ ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ တြက္ၾကည့္ပါေတာ့။ ကုေဋ ၅၀ ကုန္မယ္။ ကုေဋ ၅၀ ကုန္ျပီး၊ အဲဒီေလယာဥ္ပ်ံေတြ ၅၀၀ က ေရွ ႔မွာတိုက္တဲ့အခါ ေနာက္မွာက ေလယာဥ္ပ်ံတစ္စင္းကို သံုး၊ ေလးစင္း အရံထားရမယ္။ အဲဒီေနာက္မွာက အဖ်င္းဆံုးေလယာဥ္ပ်ံ ၅၀၀ ထပ္ျဖည့္မွျဖစ္မယ္။

အဲဒီဟာ ကုေဋ၅၀၊ ကုေဋ ၁၀၀ သြားေရာ၊ အဲဒီမွာ ပ်က္တဲ့ေလယာဥ္ပ်ံေတြကို ျပင္ဖို႔ အလုပ္ရံုေတြ၊ ဘာေတြ၊ ညာေတြ ရွိရမယ္။ စက္ကိရိယာ တန္ဆာပလာ နားလည္တဲ့လူေတြ ရွိရမယ္။ အဲဒီလို လုပ္ေပးရမဲ့ လူေတြရွိရမယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြေပါ့ဗ်ာ။ ေရွာက္ျပီး တြက္လိုက္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ အေျမာက္အျမားကို ကုန္မယ္။ ကုေဋေပါင္း အမ်ားၾကီး ခ်ီကုန္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔င္းျပည္က တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ကို ရမဲ့၀င္ေငြက တိုင္းျပည္ဆီက ရတဲ့အခြန္ေငြက ဘယ္ေလာက္ ရမလဲ။ စစ္မျဖစ္ခင္က အလြန္ဆံုး ကုေဋ၂၀ပဲ ရတယ္။ အခုီစစ္ျပီးတာနဲ႔ ကုေဋ ၂၂ ကုေဋရတယ္။ ေနာင္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဖ်စ္ဖ်စ္ညွစ္ညွစ္ရေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး စီမံကိန္းေတြနဲ ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္စဥ္ရဖို႔ ကုေဋ၃၀ ဆိုတာ လြန္ေရာ ကြ်ံေရာဘဲ။

ဒါဟာ အင္မတန္ ပိုပိုၾကိဳၾကိဳ တြက္ထားတာဘဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စီမံကိန္းေတြလုပ္တဲ့ အခါမွာ အျမတ္အစြန္ရမယ္ဆိုတာက ခ်က္ခ်င္းရမခ်င္မွရမယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ အဲဒီလို ဒီေလာက္တိုင္းျပည္ရဲ ႔၀င္ေငြက်ေတာ့ နည္းေနျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကုန္ရမဲ့ ဟာေတြကေတာ့ ေလယာဥ္ပ်ံတပ္ဘဲ ၾကည့္မယ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကုေဋ အဖ်င္းဆံုး ၁၅၀-၂၀၀ ေလာက္က်မဲ့ဟာမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ အကုန္လံုးျခံဳျပီး ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ဟာ တကယ့္တကယ္ေတာ့ စစ္တိုက္တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ လူတစ္သန္း စစ္တပ္အင္အားရွိမွ ေကာင္းမယ္ဆိုေတာ့၊ အဲဒီေတာ့ အခုကြ်န္ေတာ္တို႔ ရွိေနတဲ့ စစ္တပ္ေတြဟာ အခုႏွစ္ေသာင္းေလာင္ဘဲရွိတယ္။ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ရွိတဲ့ စစ္ပတ္ကို ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ Army တင္ေျပာတာ၊ Navy တို႔၊ Air Force တို႔ မပါေသးဘူး၊ အဲဒီေတာ့ ႏွစ္ေသာင္းေလာ္ကရွိတဲ့၊ အဲဒီ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ဆိုတဲ့ စစ္တပ္ေတာင္မွ ေငြဘယ္ေလာက္ ကုန္သလဲဆိုရင္ ရွိစ္ကုေဋေလာက္ကုန္တယ္။ အဲဒီ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ရွိတဲ့ စစ္တပ္ကို ရွစ္ကုေဋကုန္ရင္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ ကာကြယ္ေ၇းအတြက္ အဖ်င္းဆံုး တစ္သန္းေလာက္ စစ္ျဖစ္လွ်င္ျဖစ္ခ်င္း လိုေတာ့တာဘဲ။ ဒီေတာ့ သန္းေပါင္းဘယ္ေလာက္ ကုန္မလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ဘဲ တြက္ၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲဒီလို ကုန္တဲ့ေငြမ်ိဳး၊ လူေတြ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေနာက္တစ္ခါ စစ္ၾကီးမျဖစ္ခင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က အျမန္ဆံုးရေအာင္ လုပ္ရမယ္။

ဒီအေနာအတြင္းမွာလဲဘဲ၊ ဟိုေနရာက မထိတထိစတာ၊ ဒီေနရာက မထိတထိ စတာကိုလဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပန္ျပီးေတာ့ လုပ္ရဲရမယ္။ ဲဒိလို လုပ္ႏိုင္ေအာင္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ရမယ္ဆိုရင္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ျပဲေအာင္ အလုပ္လုပ္ရမယ္။ အလုပ္ မလုပ္ဘဲနဲ႔ေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရေပမဲ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ခင္ဗ်ားတို႔ လြတ္လပ္ေရး အရသာကို က်ပ္ျပည့္တင္းျပည့္ ခံစား စံစားရမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ဘယ္လို အစိုးရဘဲ တက္တက္၊ ကြန္ျမဴနစ္ အစိုးရဘဲ တက္ကတ္၊ ဆိုရွယ္လစ္ အစိုးရဘဲတက္တက္။ ဘာအစိုးရဘဲတက္တက္ အဲဒီ အလုပ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္တစ္ထစ္ခ် ရဲရဲၾကီးေျပာရဲတယ္။

အဲဒီေတာ့ကာ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ လြတ္လပ္ေရးကို လိုခ်င္ရင္၊ လြတ္လပ္ေရး ရႏိုင္ေလာက္တဲ့ စည္းကမ္းကိုရွိၾကပါ။ လြတ္လပ္ေရးကို လိုခ်င္လို႔ရွိရင္ လြတ္လပ္ေရးကို ရနိုင္တဲ့ ညီညြတ္မႈကို ထိန္သမ္းထားပါ။ လြတ္လပ္ေရးကို လိုခ်င္ရင္ လြတ္လပ္ေရးကို ရႏိုင္တဲ့ ထူေထာင္မႈကို လုပ္ၾကပါ။ အဲဒီလို လုပ္ျပီးတဲ့ေနာက္ ေရွ ႔ကို လြတ္လပ္ေရး အရသာကို ခံစားစံစားခ်င္တယ္ဆိုရင္၊ အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔၊ စည္းကမ္း ရွိၾကဖို႔၊ ယခုကတည္းက ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုယ္ကို အက်င့္ဆိုးေတြ၊ အက်င့္ေဟာင္းေတြ၊ ေစာက်င့္ေတြကို ျပင္ၾကဖို႔လိုျပီဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ကေန႔ေျပာခဲ့ခ်င္တယ္။