လူထုကို တပတ္မရိုက္
“ ေအာင္ဆန္း အက္တလီစာခ်ဳပ္” အပိုဒ္ ၁ အရ၊ ေစာႏိုင္သမွ် ေစာစီးစြာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္တည္ေထာင္ ႏိုင္ရန္အတြက္ ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပရန္ လိုေနသည္။ ယင္းေရြးေကာက္ပဲြမွ ေရြးခ်ယ္ေသာ တိုင္းျပည္ ကိုယ္စား လွယ္မ်ားပါ၀င္သည့္ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္သည္ လြတ္လပ္ေရး ဥပေဒၾကမ္း ေရးဆြဲ ျပ႒ာန္းႏိုင္ခြင့္ရွိ၏။ ထိုမွ် အာဏာ အခြင့္အေရးျပည့္စုံသည့္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္တြင္ လြတ္လပ္ေရးရရွိေရးႏွင့္ ျပည္သူလူထု အက်ိဳး တကယ္ေဆာင္ရြက္မည့္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေရြးခံရေရးသည္ အထူးအေရးၾကီး၏။ ၁၉၄၇ ခု၊ ဧ ျပီလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ျပည္သူ႔ညီညြတ္ေရးတပ္ဦး (ဖ ဆ ပ လ) ကိုယ္စားလွယ္ အ မတ္ေလာင္းမ်ား မဲဆႏၵရရွိ အေရြးခံရဖို႔ အေရးၾကီးေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ ေရြး ေကာက္ပြဲႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ တေစာင္ တိုင္းျပည္သို႔ ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။
ယင္းေမတၱာရပ္ခံခ်က္ စာတမ္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္စားျမန္မာ့အသံက ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔ ည ၆ နာရီ ၃၈ မိနစ္ အခ်ိန္တြင္ အသံလႊင့္ဖတ္ၾကားသြားရာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္။ဗမာေတြ လမ္းႏွစ္ခြသို႔ ေရာက္ေနၾကျပီ။ တလမ္းမွာ ကြ်န္သက္ရွည္မည့္လမ္း ျဖစ္သည္။ အျခားတစ္လမ္းမွာ ကြ်န္သက္တိုမည့္လမ္းျဖစ္သည္။
ဤလမ္းႏွစ္လမ္းအနက္ ဘယ္လမ္းကို လုိုက္ၾကမည္လဲ။ ဤေမးခြန္းကို ၁၃၀၈ ခု၊ တန္ခူးလဆုတ္ ၄ ရက္ (၉-၄- -၄၇) ေန႔တြင္ က်င္းပမည့္တိုင္းျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးတြင္ ဗမာေတြကိုယ္တိုင္ ေျဖၾကရေတာ့မည္ ။ ဒီအေျဖကို မေပးမီ လက္ငင္းႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို ဗမာတိုင္း ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ထားရန္လို သည္။ ယခုအခါတြင္ ဗမာျပည္ ႏုိင္ငံေရးတြင္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ႏွင့္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ဆန္႔က်င္ေရးဟူ၍ အၾကမ္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး သမားႏွစ္မ်ိဳး ႏွစ္စားရွိသည္။
ခပ္ရွင္းရွင္းေျပာရလွ်င္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ဆန္႔က်င္ေရး သမားမ်ားထဲတြင္ ၁။ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတို႔၏ ပဥၥမံတပ္ သားမ်ားႏွင့္ ၂။ မင္းသားၾကီး လုပ္ခ်င္သူမ်ား ပါၾကသည္။
ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတို႔၏ ပဥၥမံ တပ္သားမ်ားဆိုသည္မွာ အျခားမဟုတ္။ ဗမာ့ အဆီအႏွစ္မ်ားကို စားေသာက္ ေနၾကေသာ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားမ်ားထံမွ အရိုးအယြင္းမ်ားကို လက္ေ၀ခံျပီးလွ်င္ ဗမာျပည္တြင္း၌ျဗိတိသွ် နယ္ ခ်ဲ ႔သမားတို႔၏ အလိုေတာ္က် လိုက္လုပ္ေပးေနေသာသူမ်ားပင္ျဖစ္ၾကသည္။
ဥပမာ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အင္အားစုမ်ားကို ပ်က္ျပားေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အေပၚတြင္ လူထုက အထင္လြဲ ေအာင္ လႈံ ့ေဆာ္ေပးျခင္း၊ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတဦးတည္းကို မဲျပီး မတိုက္ႏိုင္ေအာင္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ကိုေဘးႏွင့္ ေနာက္မွ ၀င္၍ တိုက္ေပးျခင္း အစရွိသည့္ လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ထိုမွ်မကေသး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ပင္ အဆိုပါ ပဥၥမံ တပ္သားတို႔၏ အကူအညီျဖင့္ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ ႔ သမားတို႔သည္ ၾကိဳးစားၾကေပလိမ့္ဦးမည္။
ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတို႔သည္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၃၉ အရ၊ ဗမာျပည္ကုိတခ်က္လႊတ္အာဏာမ်ားျဖင့္ အုပ္စိုးလိုၾကသ ျဖင့္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲကိုပင္ မဆိုထားဘိ၊ ၁၉၃၅ ခု၊ အက္ဥပေဒအရ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရိုးရိုးကိုပင္ မက်င္းပလို၊ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီးေရႊ ႔ဆိုင္းခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
ယခုအခါတြင္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ၏ ေနာက္၌ရွိေသာ ဗမာ့လူထုၾကီး၏အရွိန္အ၀ါကို မခံႏိုင္သျဖင့္ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ ပင္ မကေတာ့ဘဲ။ လြတ္လပ္ေရး စည္းမ်ဥ္းကို ေရးဆြဲရမည့္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပဲြကိုပင္ ခြင့္ျပဳ ရေပျပီ။
သို႔ရာတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ မလုပ္ျဖစ္ေလေလ၊ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ ႔သမားမ်ားသည္ ဗမာ့အဆီအႏွစ္မ်ားကို အခ်ိန္ၾကာ ၾကာ စားေသာက္ရေလေလဟူေသာ သေဘာျဖင့္ ၎တို႔၏ ပဥၥမံတပ္သားမ်ားကို အသုံးျပဳျပီး ေရြးေကာက္ပဲြကို ဖ်က္ပစ္မွာ စိုးရိမ္ရေသးသည္။ ဤအခ်က္ကို လူထုသည္ ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ရမည္။
အိႏိၵယျပည္တြင္ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတို႔သည္ ေရြးေကာက္ပဲြ၌ ၀င္၍မရႈပ္ရေသာ္လည္း တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ ေတာ္မက်င္းပႏိုင္ေအာင္ ဟိႏၵဴႏွင့္မူဆလင္ကို ကစားေပးလ်က္ရွိသျဖင့္ အိႏိၵယသည္ လြတ္လပ္ေရးတံခါး၀သို႔ ေရာက္ေနပါလ်က္ ယခုထက္တိုင္ ဇတ္ေမ်ာေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးၾကမည့္ ဗမာ့ပဥၥမံတပ္သား မ်ားကိုလည္း လူထု သည္ ေကာင္းစြာ သတိျပဳၾကရလိမ့္မည္။
ပဥၥမံတပ္သားမ်ား၏ အေၾကာင္းကိုကား အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍ ေဖာ္ျပခဲ့ျပီးျပီ။ မင္းသားၾကီး လုပ္ခ်င္သူမ်ား၏အေၾကာင္း ကို ရွင္းျပရဦးမည္။
ယခုအခါတြင္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လသည္ လူထု၏ေရွ ႔၌ မားမားမတ္မတ္ရပ္၍ေခါင္းေဆာင္ေနျခင္းကို ထိုမင္းသားၾကီး လုပ္ လိုသူမ်ားသည္ မနာလို မရႈဆိတ္ၾကေခ်။ ရပ္ျခင္းရပ္လွ်င္ သူတို႔သာ ရပ္လိုၾကသည္။
သို႔ရာတြင္ သူတို႔၏ ေရွ ႔ေနာက္ မညီညြတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ အျမင္တိုေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ဘယ္သူေသ ေသ ငေတေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ရလွ်င္ျပီးေရာ ဟူေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူထုကလည္း မိမိတို႔၏ေရွ ႔တြင္ ထိုမင္းသားၾကီး လုပ္လိုသူမ်ားကို အရပ္မခံၾကေခ်။
သို႔ျဖစ္ရာ မင္းသားၾကီးမလုပ္ရလွ်င္ မေနႏိုင္ေသာ ထိုေခါင္းေဆာင္တစုတို႔သည္ ပတ္မၾကီးကို ထိုးေဖာက္လ်က္ ရွိၾကသည္။ ၎တို႔ အတြက္မွာမူ ၎တို႔ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မႈသာလွ်င္ အဓိကျဖစ္သည္။ လူထု လြတ္လပ္ေရးမွာ သူ တို႔ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္မႈေလာက္ အေရးမၾကီးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ရသည့္အခါတြင္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး လမ္းစဥ္ကို မည္သို႔ပင္ ထိခိုက္ေစကာမူ ဂရုမစိုက္ဘဲ ထိုမင္းသားၾကီး မလုပ္ရသူမ်ားသည္ ပတ္မ ၾကီးကို ထိုးေဖာက္ရန္ လုံ႔လျပဳခဲ့ၾကသည္ကို တိုင္းျပည္လူထု၏ မ်က္ျမင္ပင္မဟုတ္ေလာ။
ဗမာ့လူထုၾကီးသည္ ယခုအခါတြင္ လမ္းႏွစ္ခြသို႔ ေရာက္လ်က္ရွိၾကျပီျဖစ္ရာ ယခုေျပာခဲ့ျပီးေသာ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ ႔ သမားတို႔၏ ပဥၥမံတပ္သားမ်ားႏွင့္ မင္းသားၾကီး မလုပ္ရသူမ်ားကို ေကာင္းစြာ သတိျပဳၾကရမည္။ ထိုသူတို႔၏မွာ ယြင္းေသာ ညႊန္ၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ကြ်န္သက္ရွည္ေစမည့္လမ္းသို႔မလုိက္မိၾကရန္ကိုလည္း ေကာင္းစြာ သတိျပဳ ၾကရမည္။
ေရွးက က်င္းပခဲ့ေသာ ေရြးေကာက္ပဲြမ်ားတြင္ မဲအထည့္မွားသြားလွ်င္ထိုအထည့္မွားသည့္ဒဏ္ကို ငါးႏွစ္သာ ခံရ သည္။ ငါးႏွစ္ေစ့၍ ေရြးေကာက္ပြဲ အသစ္လုပ္လွ်င္ ထိုအမွားကို ျပင္ႏိုင္သည္။
ယခုတိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာမူကား ဗမာ့ေနာင္ေရးကို ဆုံးျဖတ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေန ေသာေၾကာင့္ တခါအထည့္မွားလွ်င္ ငါးႏွစ္မက တသက္နီးပါးမွ် ခံၾကရလိမ့္မည္။
ယေန႔အထိ ကြ်န္ေတာ္ေခါင္းေဆာင္လ်က္ရွိေသာ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ကို ေထာက္ခံ အားေပးခဲ့ေသာ ဗမာ့လူထုၾကီး သည္ ၁၃၀၈ ခု၊ တန္ခူးလဆုတ္ ၄ ရက္ (၉-၄-၄၇)ေန႔တြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီး၌လည္း ယခုကဲ့သို႔ပင္ ၾကံ့ၾက့ံခိုင္ခိုင္ ေထာက္ခံအားေပးမည္ဆိုလွ်င္ တႏွစ္အတြင္း ဗမာႏိုင္ငံသည္ လုံး၀ လြတ္လပ္ရမည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ အာမခံ၀ံ့သည္။
ကြ်န္ေတာ္သည္ တိုင္းျပည္ကို တခါဘူးမွ် တပတ္မရိုက္ခဲ့သည္ကို လူထုေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။ အထူးရွင္းျပ ေနစရာမလိုပါ။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ လက္ထက္က အသက္စြန္႔ျပီး လက္ရုံးရည္သုံးသင့္သည့္အခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပည္ကို တပတ္ရိုက္ျပီး ေခါင္းမေရွာင္ခ့ဲပါ။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လက္နက္ကိုင္ျပီး ေတာ္လွန္ခဲ့သည္။
ကြ်န္ေတာ့အတြက္မွာဆိုလွ်င္ လက္ရုံးရည္ႏွင့္ ႏွလုံးရည္သည္ဘာမွ် ထူးျခားျခင္းမရွိပါ။ လူထုလြတ္လပ္ေရး တခု တည္းကိုသာ ေရွ ႔ရႈျပီး သင့္သလုိၾကည့္သုံးသြားမည္။
လူထုလြတ္လပ္ေရးအတြက္ လက္ရုံးရည္ကို အသုံးျပဳသင့္သည့္အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္၏ အသက္ကို စြန္႔ရမွာ ေၾကာက္ျပီး၊ လူထုကို လမ္းလြဲမျပခဲ့သလို၊ လူထုလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ႏွလုံးရည္ကို အသုံးျပဳသင့္သည့္အခါမွာ လည္း ပါးစပ္ေတာ္လွန္ေရးသမား၊ စကၠဴေတာ္လွန္ေရးသမား၊ ဂမူးရွဴးထိုးသမားမ်ား၏ ကဲ့ရဲ့ရႈတ္ခ်ျခင္းကို ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္ျပီး လူထုကို ေဂ်ာက္မတြန္းခဲ့ပါ။
လက္ရုံးရည္ကိုေသာ္၎၊ ႏွလုံးရည္ကိုေသာ္၎ လူထုလြတ္လပ္ေရးအတြက္ အတိအက် သုံးရန္ သင့္သည့္အ ခ်ိန္အခါတြင္ ဘာကိုမွ် မေထာက္ထားဘဲ၊ လူထုကို တပတ္ရိုက္မေနဘဲ ေတာ္ေျဖာင့္မွန္ကန္စြာ အသုံးျပဳသြား မည္ကို စိတ္ခ်ယုံၾကည္ၾကပါ။
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလဆန္းေလာက္သို႔ ေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးကို လမ္းမျမင္ ကမ္းမျမင္ ျဖစ္ခဲ့ရာမွ လြတ္လပ္ေရး စည္းမ်ဥ္း ေရးဆြဲႏိုင္သည့္ တိုင္းျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးရသည္ အထိ ျဗိတိသွ် အစိုးရတို႔က ေလွ်ာ့ေပးခဲ့ရသည္မွာလည္း အျခားေၾကာင့္မဟုတ္။ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ သည္ လြတ္လပ္ ေရးႏွင့္ ပက္သက္လာလ်င္ လက္ရုံးရည္ကို ေသာ္၎၊ ႏွလုံးရည္ကိုေသာ္၎ ငဲ့ကြက္ တြန္႔တိုျခင္းမရွိဘဲ ေတာ္ ေျဖာင့္မွန္ကန္စြာ အသုံးျပဳႏိုင္သည့္ အစြမ္းရွိသည္ကို ျဗိတိသွ်အစိုးရတို႔က ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္လ်က္ ရွိ ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။
အမွန္စင္စစ္ ယခုအခ်ိန္အထိ လူထုၾကီး၏ ေရွ ႔တြင္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္ေနႏိုင္ျခင္းမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္ေတာ္လွ ၍မဟုတ္ပါ။ လူထုလြတ္လပ္ေရးအတြက္ လမး္မွန္ ေပၚေပါက္လာသည့္ အခါတိုင္းတြင္ အသက္စြန္႔ရမည္ကို လည္း မေၾကာက္၊ ကဲ့ရဲ့ရႈတ္ခ်ခံရမည္ကိုလည္း မတုန္လႈပ္ဘဲ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာကို ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ရြပ္ရြပ္ ခြ်ံခြ်ံ ေခါင္းေဆာင္၍ လုပ္ျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို တုိင္းျပည္ လူထု အသိပင္ျဖစ္သည္။
သို႔ျဖစ္ရာ ယခုကဲ့သို႔ ေသေရး ရွင္ေရး ျဖစ္ေနေသာ လမ္းႏွစ္ခြသို႔ ဗမာလူထုၾကီးသည္ ေရာက္ရွိေနသည့္အခါတြင္ ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ လမ္းသို႔ပင္ ဗမာလူထုၾကီးသည္ မမွိတ္မသုံ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ႏွင့္ လိုက္ၾကရန္ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ထပ္မံ၍ညႊန္ၾကားလိုက္ပါသည္။
ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အမတ္ေလာင္းမ်ားထဲမွ အခ်ိဳ ႔တို႔သည္ လူထုက ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ အမတ္ေလာင္းမ်ား ဟုတ္ခ်င္ မွ ဟုတ္မည္။
တကယ္တမ္း အေရြးခံထိုက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ားလည္း ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အမတ္ေလာင္း စာရင္းထဲမွ ျပဳတ္က်န္ေကာင္း ျပဳတ္က်န္ခဲ့ေပလိမ့္မည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔၌ ရရွိေသာ အလြန္တိုေတာင္းသည့္ အခ်ိန္ကေလးအတြင္း အေျပးအလႊား စီစဥ္လိုက္ရေသာ ေၾကာင့္ အထက္ပါခြ်တ္ယြင္းခ်က္မ်ား ပါသြားခဲ့လွ်င္လည္း ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးၾကီးႏွင့္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ၏ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားၾကျပီးလွ်င္ သည္းခံၾကရန္ကို ဗမာ လူထုၾကီးအား ကြ်န္ေတာ္ အထူးေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါသည္။
သို႔ရာတြင္ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရရွိေသာ အလြန္တိုေတာင္းသည့္ အခ်ိန္ကေလး အတြင္း၌ပင္ လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ဗမာလူထု၏ သစၥာကို မေဖာက္ဖ်က္မည့္ လူမ်ားကို မ်ားမ်ားရႏိုင္သမွ် ရေအာင္အထူး ၾကိဳးစားခဲ့ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ အာမခံပါသည္။
က်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ေတြ႔ေနရသည့္ အခါမ်ိဳးတြင္ တဦးကိုတဦး စိတ္ေကာက္ျပီး ထိုင္ေန၍ မျဖစ္သကဲ့သို႔ ဗမာ့ေသ ေရး၊ ရွင္ေရးၾကီးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ႔ေနသည့္အခါတြင္လည္း မေက်နပ္မႈ အေသးအဖြဲကေလးေတြကို ရိုးမယ္ဖြဲ႔၍မ ေနၾကႏွင့္။
ယခု အေရးသည္ တခ်က္ အမွာမခံေသာ အေရးၾကီးျဖစ္သျဖင့္ လူထုၾကီးသည္ မိမိတို႔၏ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ကို အ ျခား အခ်ိန္မ်ားထက္ ဤအခ်ိန္ၾကီးတြင္ ထူးထူးကဲကဲ ျပသရန္ ကြ်န္ေတာ္ တိုက္တြန္းလုိက္သည္။
ယခု ကြ်န္ေတာ္၏ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားအတိုင္း လူထုၾကီးသည္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ကို ေရွးအခါမ်ားကကဲ့သို႔ ဆက္လက္ ေထာက္ခံၾကမည္ဆိုလွ်င္ လူထု၏ လြတ္လပ္ေရးသည္ တႏွစ္အတြင္း ရမည္မွာ မလြဲေတာ့ေပ။ ။
ခပ္ရွင္းရွင္းေျပာရလွ်င္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ဆန္႔က်င္ေရး သမားမ်ားထဲတြင္ ၁။ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတို႔၏ ပဥၥမံတပ္ သားမ်ားႏွင့္ ၂။ မင္းသားၾကီး လုပ္ခ်င္သူမ်ား ပါၾကသည္။
ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတို႔၏ ပဥၥမံ တပ္သားမ်ားဆိုသည္မွာ အျခားမဟုတ္။ ဗမာ့ အဆီအႏွစ္မ်ားကို စားေသာက္ ေနၾကေသာ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားမ်ားထံမွ အရိုးအယြင္းမ်ားကို လက္ေ၀ခံျပီးလွ်င္ ဗမာျပည္တြင္း၌ျဗိတိသွ် နယ္ ခ်ဲ ႔သမားတို႔၏ အလိုေတာ္က် လိုက္လုပ္ေပးေနေသာသူမ်ားပင္ျဖစ္ၾကသည္။
ဥပမာ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အင္အားစုမ်ားကို ပ်က္ျပားေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အေပၚတြင္ လူထုက အထင္လြဲ ေအာင္ လႈံ ့ေဆာ္ေပးျခင္း၊ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတဦးတည္းကို မဲျပီး မတိုက္ႏိုင္ေအာင္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ကိုေဘးႏွင့္ ေနာက္မွ ၀င္၍ တိုက္ေပးျခင္း အစရွိသည့္ လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ထိုမွ်မကေသး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ပင္ အဆိုပါ ပဥၥမံ တပ္သားတို႔၏ အကူအညီျဖင့္ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ ႔ သမားတို႔သည္ ၾကိဳးစားၾကေပလိမ့္ဦးမည္။
ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတို႔သည္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၃၉ အရ၊ ဗမာျပည္ကုိတခ်က္လႊတ္အာဏာမ်ားျဖင့္ အုပ္စိုးလိုၾကသ ျဖင့္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲကိုပင္ မဆိုထားဘိ၊ ၁၉၃၅ ခု၊ အက္ဥပေဒအရ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရိုးရိုးကိုပင္ မက်င္းပလို၊ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီးေရႊ ႔ဆိုင္းခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
ယခုအခါတြင္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ၏ ေနာက္၌ရွိေသာ ဗမာ့လူထုၾကီး၏အရွိန္အ၀ါကို မခံႏိုင္သျဖင့္ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ ပင္ မကေတာ့ဘဲ။ လြတ္လပ္ေရး စည္းမ်ဥ္းကို ေရးဆြဲရမည့္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပဲြကိုပင္ ခြင့္ျပဳ ရေပျပီ။
သို႔ရာတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ မလုပ္ျဖစ္ေလေလ၊ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ ႔သမားမ်ားသည္ ဗမာ့အဆီအႏွစ္မ်ားကို အခ်ိန္ၾကာ ၾကာ စားေသာက္ရေလေလဟူေသာ သေဘာျဖင့္ ၎တို႔၏ ပဥၥမံတပ္သားမ်ားကို အသုံးျပဳျပီး ေရြးေကာက္ပဲြကို ဖ်က္ပစ္မွာ စိုးရိမ္ရေသးသည္။ ဤအခ်က္ကို လူထုသည္ ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ရမည္။
အိႏိၵယျပည္တြင္ ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ ႔သမားတို႔သည္ ေရြးေကာက္ပဲြ၌ ၀င္၍မရႈပ္ရေသာ္လည္း တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ ေတာ္မက်င္းပႏိုင္ေအာင္ ဟိႏၵဴႏွင့္မူဆလင္ကို ကစားေပးလ်က္ရွိသျဖင့္ အိႏိၵယသည္ လြတ္လပ္ေရးတံခါး၀သို႔ ေရာက္ေနပါလ်က္ ယခုထက္တိုင္ ဇတ္ေမ်ာေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးၾကမည့္ ဗမာ့ပဥၥမံတပ္သား မ်ားကိုလည္း လူထု သည္ ေကာင္းစြာ သတိျပဳၾကရလိမ့္မည္။
ပဥၥမံတပ္သားမ်ား၏ အေၾကာင္းကိုကား အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍ ေဖာ္ျပခဲ့ျပီးျပီ။ မင္းသားၾကီး လုပ္ခ်င္သူမ်ား၏အေၾကာင္း ကို ရွင္းျပရဦးမည္။
ယခုအခါတြင္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လသည္ လူထု၏ေရွ ႔၌ မားမားမတ္မတ္ရပ္၍ေခါင္းေဆာင္ေနျခင္းကို ထိုမင္းသားၾကီး လုပ္ လိုသူမ်ားသည္ မနာလို မရႈဆိတ္ၾကေခ်။ ရပ္ျခင္းရပ္လွ်င္ သူတို႔သာ ရပ္လိုၾကသည္။
သို႔ရာတြင္ သူတို႔၏ ေရွ ႔ေနာက္ မညီညြတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ အျမင္တိုေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ဘယ္သူေသ ေသ ငေတေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ရလွ်င္ျပီးေရာ ဟူေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူထုကလည္း မိမိတို႔၏ေရွ ႔တြင္ ထိုမင္းသားၾကီး လုပ္လိုသူမ်ားကို အရပ္မခံၾကေခ်။
သို႔ျဖစ္ရာ မင္းသားၾကီးမလုပ္ရလွ်င္ မေနႏိုင္ေသာ ထိုေခါင္းေဆာင္တစုတို႔သည္ ပတ္မၾကီးကို ထိုးေဖာက္လ်က္ ရွိၾကသည္။ ၎တို႔ အတြက္မွာမူ ၎တို႔ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မႈသာလွ်င္ အဓိကျဖစ္သည္။ လူထု လြတ္လပ္ေရးမွာ သူ တို႔ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္မႈေလာက္ အေရးမၾကီးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ရသည့္အခါတြင္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး လမ္းစဥ္ကို မည္သို႔ပင္ ထိခိုက္ေစကာမူ ဂရုမစိုက္ဘဲ ထိုမင္းသားၾကီး မလုပ္ရသူမ်ားသည္ ပတ္မ ၾကီးကို ထိုးေဖာက္ရန္ လုံ႔လျပဳခဲ့ၾကသည္ကို တိုင္းျပည္လူထု၏ မ်က္ျမင္ပင္မဟုတ္ေလာ။
ဗမာ့လူထုၾကီးသည္ ယခုအခါတြင္ လမ္းႏွစ္ခြသို႔ ေရာက္လ်က္ရွိၾကျပီျဖစ္ရာ ယခုေျပာခဲ့ျပီးေသာ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ ႔ သမားတို႔၏ ပဥၥမံတပ္သားမ်ားႏွင့္ မင္းသားၾကီး မလုပ္ရသူမ်ားကို ေကာင္းစြာ သတိျပဳၾကရမည္။ ထိုသူတို႔၏မွာ ယြင္းေသာ ညႊန္ၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ကြ်န္သက္ရွည္ေစမည့္လမ္းသို႔မလုိက္မိၾကရန္ကိုလည္း ေကာင္းစြာ သတိျပဳ ၾကရမည္။
ေရွးက က်င္းပခဲ့ေသာ ေရြးေကာက္ပဲြမ်ားတြင္ မဲအထည့္မွားသြားလွ်င္ထိုအထည့္မွားသည့္ဒဏ္ကို ငါးႏွစ္သာ ခံရ သည္။ ငါးႏွစ္ေစ့၍ ေရြးေကာက္ပြဲ အသစ္လုပ္လွ်င္ ထိုအမွားကို ျပင္ႏိုင္သည္။
ယခုတိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာမူကား ဗမာ့ေနာင္ေရးကို ဆုံးျဖတ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေန ေသာေၾကာင့္ တခါအထည့္မွားလွ်င္ ငါးႏွစ္မက တသက္နီးပါးမွ် ခံၾကရလိမ့္မည္။
ယေန႔အထိ ကြ်န္ေတာ္ေခါင္းေဆာင္လ်က္ရွိေသာ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ကို ေထာက္ခံ အားေပးခဲ့ေသာ ဗမာ့လူထုၾကီး သည္ ၁၃၀၈ ခု၊ တန္ခူးလဆုတ္ ၄ ရက္ (၉-၄-၄၇)ေန႔တြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီး၌လည္း ယခုကဲ့သို႔ပင္ ၾကံ့ၾက့ံခိုင္ခိုင္ ေထာက္ခံအားေပးမည္ဆိုလွ်င္ တႏွစ္အတြင္း ဗမာႏိုင္ငံသည္ လုံး၀ လြတ္လပ္ရမည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ အာမခံ၀ံ့သည္။
ကြ်န္ေတာ္သည္ တိုင္းျပည္ကို တခါဘူးမွ် တပတ္မရိုက္ခဲ့သည္ကို လူထုေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။ အထူးရွင္းျပ ေနစရာမလိုပါ။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ လက္ထက္က အသက္စြန္႔ျပီး လက္ရုံးရည္သုံးသင့္သည့္အခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပည္ကို တပတ္ရိုက္ျပီး ေခါင္းမေရွာင္ခ့ဲပါ။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လက္နက္ကိုင္ျပီး ေတာ္လွန္ခဲ့သည္။
ကြ်န္ေတာ့အတြက္မွာဆိုလွ်င္ လက္ရုံးရည္ႏွင့္ ႏွလုံးရည္သည္ဘာမွ် ထူးျခားျခင္းမရွိပါ။ လူထုလြတ္လပ္ေရး တခု တည္းကိုသာ ေရွ ႔ရႈျပီး သင့္သလုိၾကည့္သုံးသြားမည္။
လူထုလြတ္လပ္ေရးအတြက္ လက္ရုံးရည္ကို အသုံးျပဳသင့္သည့္အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္၏ အသက္ကို စြန္႔ရမွာ ေၾကာက္ျပီး၊ လူထုကို လမ္းလြဲမျပခဲ့သလို၊ လူထုလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ႏွလုံးရည္ကို အသုံးျပဳသင့္သည့္အခါမွာ လည္း ပါးစပ္ေတာ္လွန္ေရးသမား၊ စကၠဴေတာ္လွန္ေရးသမား၊ ဂမူးရွဴးထိုးသမားမ်ား၏ ကဲ့ရဲ့ရႈတ္ခ်ျခင္းကို ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္ျပီး လူထုကို ေဂ်ာက္မတြန္းခဲ့ပါ။
လက္ရုံးရည္ကိုေသာ္၎၊ ႏွလုံးရည္ကိုေသာ္၎ လူထုလြတ္လပ္ေရးအတြက္ အတိအက် သုံးရန္ သင့္သည့္အ ခ်ိန္အခါတြင္ ဘာကိုမွ် မေထာက္ထားဘဲ၊ လူထုကို တပတ္ရိုက္မေနဘဲ ေတာ္ေျဖာင့္မွန္ကန္စြာ အသုံးျပဳသြား မည္ကို စိတ္ခ်ယုံၾကည္ၾကပါ။
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလဆန္းေလာက္သို႔ ေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးကို လမ္းမျမင္ ကမ္းမျမင္ ျဖစ္ခဲ့ရာမွ လြတ္လပ္ေရး စည္းမ်ဥ္း ေရးဆြဲႏိုင္သည့္ တိုင္းျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးရသည္ အထိ ျဗိတိသွ် အစိုးရတို႔က ေလွ်ာ့ေပးခဲ့ရသည္မွာလည္း အျခားေၾကာင့္မဟုတ္။ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ သည္ လြတ္လပ္ ေရးႏွင့္ ပက္သက္လာလ်င္ လက္ရုံးရည္ကို ေသာ္၎၊ ႏွလုံးရည္ကိုေသာ္၎ ငဲ့ကြက္ တြန္႔တိုျခင္းမရွိဘဲ ေတာ္ ေျဖာင့္မွန္ကန္စြာ အသုံးျပဳႏိုင္သည့္ အစြမ္းရွိသည္ကို ျဗိတိသွ်အစိုးရတို႔က ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္လ်က္ ရွိ ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။
အမွန္စင္စစ္ ယခုအခ်ိန္အထိ လူထုၾကီး၏ ေရွ ႔တြင္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္ေနႏိုင္ျခင္းမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္ေတာ္လွ ၍မဟုတ္ပါ။ လူထုလြတ္လပ္ေရးအတြက္ လမး္မွန္ ေပၚေပါက္လာသည့္ အခါတိုင္းတြင္ အသက္စြန္႔ရမည္ကို လည္း မေၾကာက္၊ ကဲ့ရဲ့ရႈတ္ခ်ခံရမည္ကိုလည္း မတုန္လႈပ္ဘဲ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာကို ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ရြပ္ရြပ္ ခြ်ံခြ်ံ ေခါင္းေဆာင္၍ လုပ္ျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို တုိင္းျပည္ လူထု အသိပင္ျဖစ္သည္။
သို႔ျဖစ္ရာ ယခုကဲ့သို႔ ေသေရး ရွင္ေရး ျဖစ္ေနေသာ လမ္းႏွစ္ခြသို႔ ဗမာလူထုၾကီးသည္ ေရာက္ရွိေနသည့္အခါတြင္ ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ လမ္းသို႔ပင္ ဗမာလူထုၾကီးသည္ မမွိတ္မသုံ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ႏွင့္ လိုက္ၾကရန္ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ထပ္မံ၍ညႊန္ၾကားလိုက္ပါသည္။
ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အမတ္ေလာင္းမ်ားထဲမွ အခ်ိဳ ႔တို႔သည္ လူထုက ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ အမတ္ေလာင္းမ်ား ဟုတ္ခ်င္ မွ ဟုတ္မည္။
တကယ္တမ္း အေရြးခံထိုက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ားလည္း ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ အမတ္ေလာင္း စာရင္းထဲမွ ျပဳတ္က်န္ေကာင္း ျပဳတ္က်န္ခဲ့ေပလိမ့္မည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔၌ ရရွိေသာ အလြန္တိုေတာင္းသည့္ အခ်ိန္ကေလးအတြင္း အေျပးအလႊား စီစဥ္လိုက္ရေသာ ေၾကာင့္ အထက္ပါခြ်တ္ယြင္းခ်က္မ်ား ပါသြားခဲ့လွ်င္လည္း ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးၾကီးႏွင့္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ၏ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားၾကျပီးလွ်င္ သည္းခံၾကရန္ကို ဗမာ လူထုၾကီးအား ကြ်န္ေတာ္ အထူးေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါသည္။
သို႔ရာတြင္ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရရွိေသာ အလြန္တိုေတာင္းသည့္ အခ်ိန္ကေလး အတြင္း၌ပင္ လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ဗမာလူထု၏ သစၥာကို မေဖာက္ဖ်က္မည့္ လူမ်ားကို မ်ားမ်ားရႏိုင္သမွ် ရေအာင္အထူး ၾကိဳးစားခဲ့ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ အာမခံပါသည္။
က်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ေတြ႔ေနရသည့္ အခါမ်ိဳးတြင္ တဦးကိုတဦး စိတ္ေကာက္ျပီး ထိုင္ေန၍ မျဖစ္သကဲ့သို႔ ဗမာ့ေသ ေရး၊ ရွင္ေရးၾကီးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ႔ေနသည့္အခါတြင္လည္း မေက်နပ္မႈ အေသးအဖြဲကေလးေတြကို ရိုးမယ္ဖြဲ႔၍မ ေနၾကႏွင့္။
ယခု အေရးသည္ တခ်က္ အမွာမခံေသာ အေရးၾကီးျဖစ္သျဖင့္ လူထုၾကီးသည္ မိမိတို႔၏ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ကို အ ျခား အခ်ိန္မ်ားထက္ ဤအခ်ိန္ၾကီးတြင္ ထူးထူးကဲကဲ ျပသရန္ ကြ်န္ေတာ္ တိုက္တြန္းလုိက္သည္။
ယခု ကြ်န္ေတာ္၏ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားအတိုင္း လူထုၾကီးသည္ ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ကို ေရွးအခါမ်ားကကဲ့သို႔ ဆက္လက္ ေထာက္ခံၾကမည္ဆိုလွ်င္ လူထု၏ လြတ္လပ္ေရးသည္ တႏွစ္အတြင္း ရမည္မွာ မလြဲေတာ့ေပ။ ။
No comments:
Post a Comment